■,ió 'bevredigende zeeg' van ongeveer 40 cm. Ondertussen is het 1 maart geworden. Vanaf nu zal Peter Schouten 2 tot 3 dagen per week komen timmeren. In het kader van dit artikel gaat het te ver om elk onderdeel van de restauratie nauwkeurig te beschrijven. In grote lijnen komt het hier op neer dat met Peter het vlak, de stevens en een groot deel van de liggers worden vernieuwd. In september komen Cees Droste en zijn maat, Floris Barends, het team full time versterken. Hans Priester ontpopt zich als een spantenspecialist. Historische ontmoeting In november 2000 krijgen we plotse ling contact met mw. Boumans.(zie het verhaal over de historie) Zij bezoekt enkele dagen later (op 88 jarige leef tijd!) met haar zoon, Jean Pierre, de timmerfabriek, en brengt een verzame ling foto's mee aan de hand waarvan veel details eindelijk kunnen worden geverifieerd. Boorden, boeisels en alle inhouten worden stuk voor stuk vernieuwd voordat Floris half maart 2001 afscheid van ons moet nemen. Na een jaar timmeren is de romp volledig vernieuwd en liggen de dekbalken van de plecht erin. Hebt u ooit een kale, maar complete romp van een nieuwe hoogaars gezien? Op ons allen maakt dit een diepe indruk: ze is werkelijk een beauty! Ondertussen wordt in Korten- hoef door Peter de roef nieuw nage maakt. Reparatie van de oude roef blijkt praktisch niet haalbaar, omdat elk onderdeel vernieuwd moet worden. Op 22 maart wordt de roef op het schip geplaatst en hiermee breekt de fase van het aftimmeren en de detaillering aan. In Walsoorden wordt door Michiel Verras alle beslag werk nagezien, waar nodig vernieuwd en alles verzinkt. Veel gezelschappen, toeristen, belang stellenden, maar ook diverse school klassen brengen regelmatig een bezoek. De kinderen worden allen aan het werk gezet en moeten met hout en touwwerk eenvoudige opdrachten uitvoeren. Als beloning ontvangen zij een scheepje in een flesje en het gevoel dat zij aan hun Alcyon hebben gewerkt! Verantwoording In alle details van de restauratie is getracht om het karakter van het schip te behouden. Bijna alle originele constructies van het schip zijn gehand haafd. Het originele model is weer, zo goed als mogelijk is, hersteld, hetgeen met een serie deelrestauraties nooit mogelijk geweest zou zijn. Noodzake lijke afwijkingen zijn zorgvuldig gedo cumenteerd. Restaureren is heel veel genieten, maar vooral ook afscheid nemen. In een anderhalf jaar durend proces is de oude Alcyon natuurlijk niet meer 'onze oude Alcyon'. Juist omdat zij niet meer bij elk zuchtje wind zal gaan kreunen en lekken betekent dit toch een beetje afscheid nemen. Wij hebben ons dat gerealiseerd, wetende dat dit de enige manier is om met zo'n bijzonder monument te kunnen blijven varen. En daarvoor werd zij in 1928 toch op stapel gezet? 21 Prioriteiten bij de restauratie 1. Het aanzien en de sfeer Om de sfeer van de hoogaarsj achten van de twintiger en dertiger jaren zoveel mogelijk te behouden is besloten dat het uiterlijk van de Alcyon zoveel mogelijk herkenbaar moest blijven. Dat houdt in dat de vorm van de romp ongewijzigd is. Er is uitvoerig onderzoek gedaan naar de waarschijn lijk oorspronkelijke vorm van de romp, dus de hoeveelheid zeeg en de ronding in het vlak. Enerzijds staan Arnemuider hoogaarzen bekend om hun sterk geronde vlak, anderzijds gaf de constructie aan dat het vlak mogelijk niet extreem rond is geweest. Met dommekrachten onder de einden en spanschroeven dwarsscheeps is de romp in model gedrukt, tot er een vorm ontstond die zowel constructief als esthetisch geloofwaardig was. De zeeg bedraagt nu een 40 centimeter, wat overeenkomt met 3,2% van de zeeg- lengte. Ook het voordek lijnt nu weer goed met de mooie zeeg die zo kenmerkend is voor de hoogaarzen. De oorspronkelijk achtersteven was feitelijk niet berekend op de doorvoer van een schroefaskoker. Om haar sterkte te verbeteren is de nieuwe iets breder gemaakt. Ook staat zij een fractie steiler dan de oude, om daar door wat meer ruimte te creëren voor het schroefraam. De spanten en liggers zijn getrouwe kopieën van het oude hout. Onder de dekbalken is een langswegering aange bracht om een van de bekende zwak heden van de hoogaars, de langs- scheepse sterkte, te verbeteren. Hiermee hopen we het toekomstige proces van uitzakken te vertragen, waardoor de sierlijke lijn van het schip behouden blijft. Ook bepalend voor de sfeer is de Enkele cijfers van de restauratie: Vervanging van 62 krommers Verwerking van 45 M3 eikenhout timmerlieden 3300 uur vrijwilligers 4800 uur Totale kosten fl. 615.000 Af: inbreng vrijwilligers fl. 98.000 Saldo fl. 517.000 Euregio-subsidie fi. 410.000 Eigen middelen/tekort fl. 107.000 Aan de restauratie werkten mee: Nico Boer Harm Boerma Adri Boone Sjaak de Bruyne Cees Dieleman Bart de Graauw Leo de Groot Joop Ham Peter Hamer Frank Herman Chris Joziasse Jan de Klerk Theo Kloet Corrie Koster Wim Kramer Jaap Lievense Jeroen van Loon Henk de Muynck John Oreel Hans Priester Co Ruissen David Schot A. van der Slot Suzan Sol Jan Spruit Dolf Tabatchnik Arend Teesink Marijn Verschuure Thijs Vierling Gerrit Zomer afwerking van het interieur, wat door de jaren heen nogal vertimmerd was. Het is echter ook nodig te kunnen varen met een tiental gasten, wat weer andere eisen stelt. Daarom is ervoor gekozen de roef als een grote open ruimte af te timmeren, zoveel mogelijk met gebruikmaking van de oude betimme ring. Het resultaat is een interieur dat qua sfeer aan de jaren twintig herinnert, maar toch onopvallend aangepast is voor het varen met meerdere gasten. Ook het materiaal van de zeilen is op die basis gekozen, het Clipperdoek is een modern kunststof doek, met het aanzicht van Egyptisch linnen, en volledig volgens de oude tradities met de hand gelijkt. Het vooronder zal volledig authentiek worden uitgevoerd met kooien, fornuis, etcetera. 2. De constructieve zuiverheid Alle inhouten werden uitgevoerd in massief (Deens) eiken. Het lamineren van spanten e.d. is niet aan de orde geweest. De oorspronkelijke kimboorden waren uit zeer brede delen samengesteld: tot 96 cm! Geschikte delen van deze breedte zijn niet meer te krijgen. Om deze reden werden de nieuwe kimboorden samengesteld uit twee gangen. Het formaat van de banden en kussens in voor- en achterschip geeft aan dat het schip als visserman werd opgezet. Ze moest tegen een stootje kunnen. Als jacht had dit wellicht wat lichter kunnen worden uitgevoerd. Toch zijn deze constructies volledig gehand haafd. Voor een betere doorvoer van de schroefaskoker werd de vorm van het slemphout in het schip iets aangepast. De klassieke verbinding van houten nagels en deutels is niet meer toegepast. Als beter alternatief werd gekozen voor vuurverzinkt ijzer onder de waterlijn, en zeewaterbestendig RVS erboven. 3. Levensduur/afwerking Bij de meeste verbindingen is veel vuldig gebruik gemaakt van Tencofix en Sikaflex. Het binnenschip zal volledig worden geconserveerd met Defence Combi, een schimmelwerend product. Buitenom is gekozen voor een klassiek (jacht)lak-systeem. 4. Gebruiksvriendelijkheid Vanwege het varen met gasten is meer aandacht besteed aan comfort en veilig heid, hetgeen zich uit in een professio neel elektrisch systeem, met 3-traps-lader, GPS-ontvanger, marifoon, etc. Ook is voorzien in een toilet met vuilwatertank, waarmee wordt voldaan aan de tegenwoordige milieu-eisen. I 20 CONSENT NR. 17, VOORJAAR 2001 w CONSENT NR. 17, VOORJAAR 2001

Tijdschriftenbank Zeeland

Consent | 2001 | | pagina 12