db
SAILS
monumenten!
varend erfgoed
In Memoriam
Melis van Duivendijk
Xitrofomevenbijtepraten.
1/om meerinfprmat)
30 CONSENT NR. 29 VOORJAAR 2013
De hele zomer was het al mis. Hij kwam niet op de Van
Loonrace en ook bij andere platbodem evenementen ontbrak
Melis van Duivendijk. Hij werd er gemist maar de hoop was
er dat alles goed zou komen. Helaas was dat niet het geval
want op 17 september 2012 stierf Melis aan een ongeneselijke
ziekte. Van de zomer waren we een paar dagen op de werf en
gelukkig spraken we hem daar nog. Hij was ziek, flink ziek. Dat
kon je zien. Hij stond krom van de pijn in zijn donder, zoals hij
dat zelf uitdrukte. Maar de werf bleef trekken en hij wilde zijn
dagelijkse gang er naar toe niet missen. Dus hij was er, met de
koffie, om eens even bij te kletsen. Als je elkaar niet iedere dag
ziet maar zo nu en dan eens, dan is dat belangrijk en dat vond
Melis ook. Dus pijn of niet, hij was er. Dat typeerde hem dan
ook, hij liet zich niet zomaar stoppen door een wissewasje.
Dat het veel erger was dan dat wist hij toen nog niet.
Zo gaf hij ook leiding aan de werf, niet zeuren maar doen
was het motto. Hij nam die leiding over van zijn vader Dirk
en runde de werf jaren met zijn twee neven Melis en Dirk.
Beiden neven zijn helaas ook veel te vroeg gestorven. Zoon
Dirk kwam in het bedrijf en in de laatste jaren werd er fors
gemoderniseerd. Melis stond daar zeer voor open. Nieuwe
machines, een andere vorm van haven, hijskraan in plaats
van een helling, Melis draaide zijn hand niet om voor die
veranderingen. Het ging wel eens met zuchten gepaard
omdat bepaalde veranderingen door de omstandigheden
werden opgedrongen. Het wegvallen van het tij door de
bouw van de Oesterdam was waarschijnlijk de grootste
verandering die hem overkwam. Niet meer in de nacht eruit
om een hoog op de werf zittende scheepje eraf te duwen
als het water hoog was. Niet meer met de waterstand in het
algemeen rekening hoeven te houden maar de zekerheid dat
de stand van het water constant was. Verder werd de ruimte
op de werf door het veel grotere oppervlak beter bruikbaar.
Het waren allemaal grote voordelen. Vaak werden er allerlei
beren op de weg naar modernisering gezien maar die werden
voortvarend uit de weg geruimd. Zo kon een hele generatie
bootjesmensen bij de werf terecht voor iedere reparatie of
iedere vorm van onderhoud. Zelfs winterstalling en liggen aan
een steiger in plaats van 'aan de boei' was mogelijk. Als laatste
innovatie werd de kap langs de dijk, ooit gebouwd doorzijn
grootvader Melis voor de aanbouw van de botter Nicotine,
vervangen dooreen mooie nieuwe loods waarin het veel
comfortabeler werken is dan onder die oude kap. Hij regelde
de diverse technische zaken en vond via internet allerlei
onderdelen die nu in gebruik zijn.
In die loods hebben we ook afscheid van hem genomen
met een indrukwekkende en ontroerende dienst. Het
werfpersoneel had voor een toepasselijke aankleding
gezorgd met prominent het zeil van de Dronckeoort aan de
wand. Die schokker was, naast zijn gezin en de werf, de ziel
en zaligheid van Melis. Ik kan me herinneren dat hij destijds
stond te aarzelen of hij hem wel of niet zou kopen. Dat is al
heel lang geleden en gelukkig heeft hij ook toen doorgepakt
en het schip gekocht. In het begin konden we hem met de
Goetzee nog wel bijhouden en één informele wedstrijd van
de Zandkreeksluis naar Tholen staat me nog levendig voor
de geest. Met heel veel moeite bleven we hem zo nu en dan
voor maar in de werkhaven maakte Melis een betere slag en
was als eerste voor de werf. Lokale kennis zullen we maar
zeggen. We kregen op ons donder omdat we in de Nieuwe
Haven zo vlak over een plaatje gevaren waren. "Ons durven
niet zo dicht op dat plaatje, het is daar droog hoor" was het
commentaar. Waar een dieptemeter al niet goed voor is
dachten we toen. In de laatste jaren waren Melis en zoon
Dirk zo handig met de schokker dat er geen sprake van een
dergelijk nipt verlies geweest zou zijn. We zouden de hele
weg achter hem aan gevaren hebben. Een mooi en snel schip
waar Dirk gelukkig mee door vaart, iets waar Melis zonder
enige twijfel veel plezier in gehad zou hebben. Zo heeft
Melis voor vele mensen gezorgd dat ze met hun schepen
konden varen door er goed voor te zorgen en ze weer in
goede staat terug te brengen. Groot is de hoeveelheid hout
die hij daarvoor verspaand heeft en later ook de hoeveelheid
moderne materialen die hij verwerkt heeft. Groot was ook het
aantal mensen dat afscheid van hem kwam nemen. De loods
zat helemaal vol met familie, vrienden en bekenden. Er werd
vol liefde over hem gesproken en veel van zijn kenmerken
en eigenaardigheden werden gememoreerd. Het was alsof
hij nog even bij ons was. Na de dienst hebben we hem te
voet begeleid naar het kerkhof. Ook dat stond helemaal
vol met mensen. Terug op de werf was er gelegenheid
om te condoleren. We wensen Maartje, zijn kinderen en
kleinkinderen heel veel sterkte met dit verlies. Hun man,
vader en grootvader, is niet meer.maar meer nog, de
werfbaas, een goed en hartelijk mens, is niet meer.
We zullen hem missen.
Jan Paul Loeff
31
Café
de Gekroonde
Suikerbiet
Nieuwe Haven 141
430iDLZieritaee
0111-413825
info@cafedebiet.nl
WVtfW.cafedebiet ,nl
Volg ons:
ïn dit °udStJntnu>eten echte
van Zierikzee toeristen
Zierteeeena^njn^emg
elkaar. Of het trcndy
de toog of buiten v haven>
overdekte terr Nieuwe
„et ««zich.
Haven.Korto kzee af te
Mede door dit uniek^kter
en de uitgebr eide keu^
bieren en wijne
onlangs beloond
met een T PleK /TH;r HORKft
in de Café Top
i°o«
Inspectietearf:
Broos Colman 0477 212 587
broos.colman@oost-vlaanderen.be
elle Annemans 0477 210 971
jelle.annemans@oost-vlaanderen.be
Provinciale site - Scheepswerven Baasrode
Sint-Ursmarusstraat 141, 9200 Baasrode
Boonsweg 57b, 3274 LH Heinenoord Telefoon 0186 612702
Telefax 0186 657745 info@denboersails.nl www.denboersails.nl
