Boekrecensie Adri: w.'sïif mém** 34 CONSENT NR. 37 VOORJAAR 2021 De motor met toebehoren. Ik had een oude Hanomag truck op de kop getikt. Zo'n motor moet je dan eerst uitbouwen. En dan moet het ding gemariniseerd (geschikt maken voor scheepsgebruik) en ingebouwd worden. De stuurcabine stoat voor 't gemak in de eigen laadbak. Adri: Het aftimmeren en het tuigen gaat niet veel anders dan bij houten schepen. Als je het netjes doet kost het tijd. Maar toen het schip te water ging was alles klaar inclusief de stoffering! Cees: Volgens mij gaat het aftimmeren en het monteren van voor zieningen bij stalen schepen vaak eenvoudiger, omdat je meer vrije ruimte hebt. Om een voorbeeld te geven: met al die massieve knieën en spanten in houten schepen is het een heel gedoe om leidingen, elektriciteit, gas, water netjes weg te werken, tenzij dat allemaal van te voren aangegeven is. Ontwerpers doen dat zelden. Adri: Ja, dat kan ik me voorstellen. Dat neemt niet weg dat ik het wel gezien had, na vijf en een halfjaar. Maar ik was ook trots! En de tewaterlating was een dorpsfeest! Aan het eind van het gesprek zijn we het gedrieën erover eens: hout of staal, een mooi schip trekt gauw veel volk! De Paalse Hengst in zijn oorspronkelijke kleurstelling. Alle foto's in het artikel komen uit de collectie van Adri Verras. Zie ook: Consent mei 2005: Een scheepsbouwer in de Delta: Cees Droste. Door Jan Hendriksen Consent mei 2016: Adri Verras, scheepsbouwer. Door Cees Droste CONSENT NR. 37 VOORJAAR 2021 35 Titel Houten Boten Bouwers Auteur Klaas Smit Uitgever Smit Publicaties, Witmarsum, info@smitpublicaties.nl ISBN 978 908 242 3259 Formaat 20x25 cm Pagina's 280 Illustraties Zwart-wit en kleurenfoto's Taal Nederlands (en hier en daar Fries) Prijs 25 5 verzendkosten Gelezen door Jan Paul Loeff Een boek over de mensen achter het bouwen van houten boten. Hele persoonlijke verhalen van hoe ze ertoe geko men zijn om dit werk te gaan doen. Soms opvolging van een eerdere generatie, soms er toevallig ingerold en soms uit liefde voor iets moois dat drijft. Het zijn mensen in diverse leeftijden en veelal uit het noorden van het land. Het zuide lijkst is Peter Schouten uit Kortenhoef. Verder vader en zoon Schreur die in Giethoorn Punters bouwen. Voor de rest is het een Fries feestje, dit boek. En een feestje is het met prachtige verhalen en veel mooie bootjes op de foto. Er komen een paar schepen uit onze regio in voor omdat die door deze vakmensen gerestaureerd zijn. Het merendeel van de beschreven schepen zijn echter de karakteristieke ronde jachten uit Friesland. Tjotters, Friese jachten en boeiers voeren de boventoon en dat is helemaal niet erg. Het zijn tenslotte ook prachtige schepen en het boek geeft inkijk in een cultuur en 'mindset' waar we in onze regio afgunstig op mogen zijn. Daar is het varen met een mooi blank gelakt traditioneel jacht nog iets waar mensen trots op zijn en, voor sommigen onder ons belangrijk, anderen afgunstig naar kijken. Het statussym bool effect zou ik dat willen noemen. Voor de meeste van ons is dat niet belangrijk maar het draagt voor anderen wel bij aan hun plezier. Daardoor zijn toch een aantal van onze mooie traditionele schepen behouden gebleven. Laten we wel wezen, het varen in een mooie blank gelakte hoogaars heeft toch veel meer intrinsieke waarde dan het kopen van een snelle nieuwe lemmeraak, hoe mooi die ook zijn. Maar genoeg over dit stokpaardje van me. Ik heb dit boek in één adem uitgelezen. Het is leesbaar geschreven en je hebt het idee dat je de beschreven bouwers echt ontmoet. Een aantal ervan ken ik en het boek geeft me bij de beschrijving van deze mannen ook precies het gevoel dat ik bij persoon lijke ontmoetingen met hen heb gehad. I Het boek eindigt met het weergeven van het belang van de Stichting Stamboek Ronde en Platbodemjachten door een van haar oprichters en door haar huidige voorzitter. Het Stamboek is in Friesland opgericht, heus niet alleen maar door Friezen maar ook door een aantal Hollanders en Zeeuwen. Dat komt niet zo goed uit de verf jammer genoeg. Dat het wel een van de belangrijkste, oudste en grootste behoudsorgani- saties van ons land is mag duidelijk zijn. Ik kan dit boek alleen maar van harte aanbevelen, ook voor ons vaarders en bouwers van de Scheldemond. Het is vlot en goed geschreven en er staan prachtige bootjes en schepen in gefotografeerd. Je moet hopen dat we een aantal jonge mensen vinden die een voorbeeld aan deze houtenboten bouwers nemen. Na het lezen van dit boek zouden er zo maar een paar op kunnen staan. Laten we het hopen. In de tussentijd..lezen dit boek nu we niet naar buiten kunnen. Het is de moeite waard.

Tijdschriftenbank Zeeland

Consent | 2021 | | pagina 18