Ik worstel met de tijd
Ik worstel met de tijd
Dat de tijd zou worstelen met mij is onzin
De tijd heeft geen besef
Eigenlijk worstel ik ook niet met de tijd
Ik worstel met mezelf
en geef de tijd de schuld
Die gaat veel te snel
Maar de tijd gaat niet
De tijd is een constante,
of beter, die is
Of ik ben is nog maar de vraag
Maar die ga ik niet beantwoorden
Oh nee, ik ben niet gek!
Als alle vrienden zijn gestorven
als alle vrienden zijn gestorven
en de tijd verdwijnt
achter gindse duinen
zoek mij dan aan de kust
daar breng ik wat ik heb verworven
daar offer ik, terwijl Hades seint
mijn slecht onderhouden tuinen
en mijn nooit gevonden rust
De adem die ik uitblaas
De adem die ik uitblaas
zuig ik huiverend weer in
De tranen die ik laat
drink ik op; het heeft misschien geen zin,
maar alles wat een einde lijkt
wordt zo een nieuw begin
En dan lijkt het, althans even,
of ik van de tijd een stuk herwin
zilt, uit zee, vermengd met zand en wind
ik ruik de golven
de schoppende schuimkoppen ploegen
het zand zwoegt
de wind waait
draait vanuit de zee
blazend, razend als tierende hazen
deinen golven dreigend weg
bij het voelen van het zand
stort de golf schuimbekkend neer
kapotgeslagen
zijn smoel geschampt
aan de pokken van de palen
langzaam verdampt
door de golfbrekers' kracht
Als ik 's avonds slapen ga
leg mijn hoofd te rusten
staan bezoekers aan mijn bed
voor de kamers van mijn geest
Kloppen aan bij mijn gedachten
gaan niet weg wat is geweest
Vraag ik toekomst hier te blijven
rust met mij de plannen uit
Plannen die we samen ooit bedachten
schreven aan de muren van gedachten
Vraag beleefd verleden te vertrekken
je hoeft niet meer te wachten
goede reis en vaarwel terug
Om zo toekomst kamer leeg
Volledig ruimte in te trekken
GOLF
Robbert Jan Swiers
Annemarie Pouwer
