arsr
Waarheen nu?
De wind drijft de wolken vooruit
de tijd verstrijkt met een ijzig geluid
een mist trekt over het laagland met sloten
je kijkt toe met je ogen gesloten
Wat waait daar door de bomen mn kind
het is de zwarte ruiter die huilt in de wind
zijn tranen striemen in je gezicht
je ogen wijd open nu, je hersens gedicht
De ruiter zwalkt rond als een dolende ridder
zo dwalen gedachten en klinkt het gesidder
een slang die zich kronkelt in allerlei bochten
tovert in het duister een vloot van gedrochten
Waarheen nu, is er een weg nog naar buiten?
valt er te ontkomen aan kwade schavuiten?
Het koude zweet, je blik is oneindig
zo eindigt jouw leven voortijdig.
Somber
Het leven is somber, de kleuren zijn omber
het is het seizoen van bladeren die vallen
Het leven is zuchten, in loodgrijze luchten
met loeiende koeien gestapeld in stallen
De neerslag geselt de bladeren en jaagt ze in t rond
todat ze massaal versterven op de grond
Een dans makaber van vreemdsoortige vormen
dwarrelen, scharrelen geen waarden geen normen
Madonna - XVII [voor in de rechtbank]
De dwaze moeder van Golgotha
heeft nog jarenlang gedemonstreerd
tegen het onrecht haar zoon aangedaan.
Ze ging er voor op reis,
maar de rechter sprak streng en voornaam,
dat, gelet op termijn en bewijs
- en na te zijn gecontroleerd -
na tweeduizend jaar
de zaak zou worden geseponeerd.
Tot humus, een laag van bitter en bruin gestorven
waaronder micellium met boleten naar boven hapt
Zo bruin het leven waar rotting zijn rechten gapt
wat eens zo heel mooi was, is nu zwaar bedorven
Maar daar in die zompige aardteringzooi
maakt een klein knopje het leven weer mooi
P.
Ramon de Nennie
[uit MAM, 14 zangen bij een overlijden]
Robbert Jan Swiers, beeld Ramon de Nennie
[uit: catalogus I 1 zomerateiier 2006, ontbrekend beeld
onlangs gefotografeerd]