Het is nogal een vraag: Heeft de kunst jou gebracht wat je had gehoopt? Toen ik serieus begon met me te verdiepen in de beeldende kunst, ging in eerste instantie mijn streven uit naar het onderzoeken en leren beheersen van het ambacht. Kunst heeft voor mij ook te maken met kunnen. Techniek geeft vrijheid, schept mogelijkheden. Wat is er mooier dan een vel handgeschept papier, een goed penseel en lampenzwart (aquarelverf) en dan de perfecte lijn zetten. Daar doe ik het voor. Ik heb nogal wat tentoonstellingen gehad in mijn leven, maar alles wat rond de kunst draait aan ambtenaren, galeriehouders, recensenten enz. enz. heeft mijn liefde niet. Ik heb me nooit langdurig willen binden. Ik houd er van nieuwe avonturen aan te gaan, voor mij nieuwe wegen in te slaan. Ik heb mijn jeugd in Indonesië doorgebracht en veel gereisd in Azië, Laos, Thailand, China (op de fiets) en genoten van het vakmanschap dat sommige ambachtslieden daar nog hebben. Er is in ons land en zeker in het Zeeuwse weinig aandacht voor wat oudere kunstenaars. Er wordt te veel gekeken naar de waan van de dag. Maar terug naar de vraag: Wat heeft het mij gebracht? Een goed leven, met tijd om na te denken over de zin en onzin ervan. Te leren dat ik geen stadsmens ben, met alle hectiek daarvan, maar dat ik mij goed voel in de natuur. Dat ik met verwondering kan kijken naar wat er rondkruipt tussen het gras en hoe perfect die kleine wezens zijn uitgerust om daar te overleven. Dat dat niets te maken heeft met die goden die mensen bedacht hebben en waarvoor ze elkaar de harses in slaan. Ouder worden verlost je van een hoop ballast, gewoon doen wat je wilt, wat jou interesseert en op z'n tijd genieten van wat anderen doen. Wat ik moet maak ik zelf wel uit. Tekenen tot de vonken eraf spatten en af en toe lukt het je vinger op het leven te leggen. Af en toe 's nachts, bij heldere hemel naar het heelal kijken. Het verste object, wat tot nu toe is waargenomen, is 13 miljard lichtjaren van de aarde verwijderd. Het beeld er van, wat nu de aarde bereikt is 13 miljard jaar oud. Hoezo kun je niet in het verleden kijken? Verwondering alom.

Tijdschriftenbank Zeeland

Decreet | 2012 | | pagina 48