Loek Grootjans
Kunst is een onmogelijk iets.
Het schijnt niet definieerbaar en daarom lijkt een ieder er verstand van te hebben.
Niets is minder waar omdat in dit gegeven de kunstenaar zijn vrijheid kan nemen.
Als de kunstenaar dat doet kunnen er grote hoogtes bereikt worden.
Met name in de conceptuele kunst.
Ik heb me altijd verbonden gevoeld en willen verhouden tot grote hoogtes.
Maar niet zonder vooropgezet doel.
Daarvoor is kennis verreist.
Kennis van kunst die aan de wereld wordt toegevoegd zonder dat de wereld daar om vraagt.
Dat vergt moed, overredingskracht en doorzettingsvermogen.
Daarom durf ik te stellen;
Kunst is kennis.
En kennis heeft zich te onderwerpen aan een gericht.
Kunst heeft niets met creativiteit te maken.
Kunst staat in de wereld.
Tenminste dat zou ze moeten doen.
Kunst zou gelijkwaardig aan de wetenschap en de filosofie moeten zijn.
Het zou kennis van de cultuur historische feiten moeten vergen.
Het zou kennis van de kunsthistorie moeten veronderstellen.
Het zou kennis van de sociologie in zich moeten dragen
Het zou kennis van de kunstkritiek met haar onvermijdelijke discours moeten eisen.
Daarna is alle twijfel weer mogelijk.
In die twijfel wil ik me meten met de kunst.
Kunst een hoopvol falen.
Met dank aan de filosoof Adorno;
Het komt erop aan kennis te hebben die niet om maar iets te noemen absoluut juist, onfeilbaar en onkwetsbaar
is - deze loopt onvermijdelijk op tautologieën uit - maar kennis waartegenover de vraag naar de juistheid zich
aan een gericht onderwerpt en waarin zij haar richting vindt
"Heeft de kunst je gebracht wat je had gehoopt dat het je zou brengen?"
"Wat hoop je dat de kunst je zal brengen?"
Kunst brengt vrijheid, tenminste dat zal ze moeten doen.
Kunst brengt risico, tenminste dat zou ze moeten doen.
Kunst brengt hoop in een wereld die niet te begrijpen valt.
Kunst een hoopvol falen.
Ik ben er gek op.
Loek Grootjans
