- Jet Bussemaker, Mark Manders, Birgit Donker en Lorenzo Benedetti, bij de officiële opening. Mark Manders met Rineke Dijkstra en haar vriend. ^Manders. Ze zijn beiden verantwoordebjk voor het tot stand i^men van de beelden en in die tijd zijn ze elkaar echt gaan waarderen. 'En de tentoonstelling, wat vind jij ervan?', vraag ik, want ik weet dat Wijker door zijn werk bij de Vleeshal al heel veel kunstenaars en hun werk van dichtbij heeft meegemaakt. We kijken elkaar even in de 0gen. Ik kan mezelf nauwelijks serieus nemen, maar toch zeg ik het. 'Het gaat om liefde en aandacht.' 'precies. Zo vat je het goed samen'. En we hadden nog niet eens gedronken. En dan, wanneer ik juist naar andere paviljoens wil gaan, want er valt nog veel te zien, loop ik tegen Rineke Dijkstra en haar vriend aan. Toevalliis ook Manders daar. De twee wel of niet beste kunstenaars -wat even helemaal niet belangrijk is - begroeten elkaar als de beste vrienden. En dat is toch watje wilt in de kunst. Niet zoals in de sport of in het zakenleven. Keihard en eerlijk, maar zorgen datje de ander overwint. Nee... Gewoon respect voor wat de ander doet, ook al zegt de buitenwereld of Pijbes iets anders. Als een echte fan van die twee lukte het me om snel een fotootje van hen te maken. En toen was er nog het feestje voor de Nederlanders. Daar valt altijd van alles of ook weer niks over te zeggen. We hebben lekker gegeten en gedronken en wat oude vrienden en bekenden gesproken. De hoogtepunten voor mij waren dat ik een foto mocht maken van Kees Wijker en de assistent van Manders, waarvan ik tot mijn schaamte zijn naam niet heb onthouden. En dat ik even dacht te herkennen hoe Manders zich voelde op zijn eigen feestje, namelijk als de hoofdpersoon uit Hebdomerus van Chirico. Nu was er dus het grote probleem om weg te komen. Er zijn ogenblikken kt dit zonder problemen kan gebeuren: bijvoorbeeld tijdens een avondje als iedereen praat en gebaart, wanneer de gasten van de ene kamer naar de andere gaan, volkomen in beslaggenomen door hun pogingen om een slimme indruk te maken, en de onstponnen gesprekken briljant te beëindigen; het is dan kinderspel tussen de gasten te sluipen en ongemerkt te verdwijnen... Kees Wijker en de assistent van Mark Manders. tUTT; l rm

Tijdschriftenbank Zeeland

Decreet | 2013 | | pagina 34