Jeroen Kersouw
NA
PRINTnr:
KERSOUW
Ik heb altijd getekend, (en altijd nóg).
De tekening wilde een verhaal vertellen.
Dat beeld-met-verhaal wilde ik gedrukt zien.
Het verhaal gaat over Verlangen en Melancholie.
Woede. Seks.
En altijd is er ongewild toch die milde ontkenning
van het thema, van het werk zelf.
Ten laatste een wegcijfering van mijzelve ook, waardoor een absurditeit insluipt,
die als een dief in de nacht mijn thema steelt om het onder het tapijt te verstoppen.
U vindt dan het huis met de deur nog aan, en in de kamers gaat men op zoek naar of er iets van het vermoeden terug te vinden is.
Men struikelt in het halfdonker over iets hobbeligs onder het kleed en u valt met uw gezicht zacht in een taart, tja.
Ik heb 't anders geprobeerd maar ik kan het niet schilderen, beeldhouwen, verfilmen, dansen of zingen.
(Nou ja, of toch, misschien wel zingen?)
Tekenen, en dan dat snijden in linoleum,
en dan de inkt inrollen -een wonder voltrekt zich met
een tweede leven, op papier geboren en één maal, twee maal,
twaalf maal herhaalt zich bij iedere drukgang het werk zichzelf.
Ambachtelijk vloeken als het niet goed is, euforie als het klopt.
Maar dat proces van maken is maar bijzaak,
taart wil ik op het feest, hoe dan ook.
