I Met grote toewijding, volstrekte concentratie en in absolute stilte waren acht mensen aan het tekenen in de tentoonstellingsruimte van Kipvis in Vlissingen. Ze hadden zich ten doel gesteld om binnen vierentwintig uur een strip te maken van precies vierentwintig pagina's. Ik stapte er binnen en werd ogenblikkelijk ondergedompeld in een gewijde sfeer, waar men slechts op fluistertoon met elkaar converseerde, althans de toekijkers. De deelnemers, drie vrouwen en vijf mannen, waren net begonnen en de meesten hadden nog geen storyboard of zelfs maar een idee waar ze mee konden beginnen. Go with the flow was kennelijk het uitgangspunt. Het leuke was dat iedereen net was begonnen en je over hun schouders meekijkend kon zien wat de eerste schetsen waren in de hun kenmerkende stijl. Het werk van organisator Ben Vranken kende ik goed, dat van Ramon de Nennie eveneens, Liesbeth Labeur kende ik vooral van haar vrije kunst en ik had'wel in de vorige decreet werk gezien van Vera Verseput, maar dat van de anderen was mij niet bekend. De volgende dag kwam ik terug en trof een volledig ander tafereel aan. De mensen waren moe, opgewonden of stil na zo'n nacht doorwerken. Op één na hadden ze allemaal hun doel bereikt en het resultaat was overweldigend. Wat een diversiteit in stijlen en verhalen! Of het nu van de gelouterde striptekenaars was of van een beginner, het was ontroerend goed. Precies na vieren twintig uur werd er voor elkaar geklapt, werden de werken tentoongesteld op uitklaptafels en konden zowel hét bezoek als de deelnemers het werk bewonderen. Wat goed dat delen uit het werk in deze decreet is opgenomen en wat sterk om alle acht strips op de website van decreet te plaatsen. Ga vooral naar deze link en geniet van wat acht mensen in een volstrekt gewijde sfeer in vierentwintig uur kunnen bereiken. Alle lof aan Ben voor het organiseren en op naar volgend jaar, want dat dit evenement voor herhaling vatbaar is, moge duidelijk zijnRobbert Jan Swiers.

Tijdschriftenbank Zeeland

Decreet | 2015 | | pagina 9