Watou in Zeeland,
de eerste editie van
het Kunstenfestival Aardenburg
Van 8 juli tot en met 10 september 2017 organiseerde
de Stichting Kunstenfestival Aardenburg de eerste
editie van het Kunstenfestival Aardenburg. Drie
maanden lang was dit Zeeuws Vlaamse stadje met
die rijke Romeinse en Middeleeuwse historie, decor
van een grootschalige beeldende kunstmanifestatie
met daarnaast een interessant randprogramma van
lezingen, literatuur, muziek, excursies e.d. Insiders
zeiden dat het jaarlijkse kunstenfestival in het
Vlaamse Watou (in 2017 voor de 37e keer!) als
inspirerend voorbeeld voor het festival in
Aardenburg genomen was. De Stichting Kunsten
festival Aardenburg trok als curator/organisator
Nico Out aan en onder zijn bezielende leiding kwam
een interessant en attractief programma tot stand.
Plaatsbepaling werd de invalshoek van de
tentoonstellingen, waarbij vragen centraal stonden
als Waar sta ik? Ten Opzichte van mezelf en
de ander? Ten opzichte van de wereld en de
geschiedenis? En Ten opzichte van de kunst?".
Deze existentiele aanvliegroute, gevoegd
bij de enthousiaste verhalen, sprak ons (Ramon
de Nenrue en mij) aan en zo togen we op vrijdag
4 augustus jongstleden richting Aardenburg om
ons zelf onder te dompelen in deze totale kunst
beleving en ons ervan te vergewissen of er iets van
een Zeeuws Watou gevoel zou zijn.
De reis vanuit Walcheren naar Aardenburg is
bijzonder want nadat je de Westerscheldetunnel
verlaat, kom je op de behoorlijk verbrede N61
terecht. Deze nieuwe weg vreet zich door het Zeeuws
Vlaamse landschap en is niet bepaald een subtiele
verbetering van de wegeninfrastructuur in dit
gebied. Maar die N61 is verplichte kost voordatje
via Waterlandkerkje binnendoor via Sint Kruis naar
Aardenburg kunt rijden. En dan is het weer genieten
geblazen van het Zeeuws Vlaamse landschap.
Weidse zichten en landschappen, waterpartijen, een
dorp, wel veel leegstaande of te koop staande wonin
gen, maken het reizen ineens een stuk leuker.
Een keer aangekomen in Aardenburg parkeren we de
auto op de Markt van Aardenburg, een alleraardigst
plein waaraan het voormalige Raadhuis van de
voormalige gemeente Aardenburg gelegen is. We
kopen in dit raadhuis ons kaartje (€7,50 per persoon)
waarmee we alle tentoonstellingslocaties kunnen
gaan zoeken en vinden.
We beginnen onze rondwandeling met het bekijken
van de werken van de kunstenaars die gepresenteerd
worden in het voormalige gemeentehuis.
De presentatie van de werken van Anne Thoss I
in de kelders spreekt ons aan, niet alleen vanwege
de kwaliteit maar ook omdat de presentatieplek en
het werk elkaar versterken. Een keer vut de kelder
bekijken we het mooie werk van de bij ons bekende
kunstenaars Eveline van Duyl [4] en Pim Palsgraaf
[3]. We constateren dat van beide kunstenaars een
soort tentoonstelling binnen een tentoonstelling
gerealiseerd is en dat de presentatie van hun werken
niet onverdeeld gelukkig is. Soms staan er te veel
werken op elkaar en soms is de ruimte gewoon te
klein zodat het moeilijk is voldoende afstand te
kunnen nemen. En het is veel van hetzelfde, een
constatering die we vaker tijdens onze
rondwandeling zullen maken. Ook het onderdeel
literatuur in het voormalige gemeentehuis lijkt er
een beetje met de haren bijgesleept te zijn.
We vervolgen onze tocht en komen terecht in
de Oude school, een markant gebouwtje dat betere
tijden heeft gekend maar als tentoonstellingslocatie
prima voldoet. De daar gepresenteerde kunstenaars
en hun werken komen prima tot hun recht en is voor
ons een van de mooiste plekken van de rondgang
door Aardenburg. Na deze locatie wandelen we
richting de Sint Baafskerk voor de expositie van de
werken van Jan Fabre. Voor mij weer een hernieuwde
kennismaking met een groot aantal werken die ik al
in 2016 in Florence heb gezien. Jan Fabre had toen de
indrukwekkende tentoonstelling "Spiritual Gardens"
met door hem gemaakte werken in de periode 1978
tot en met 2016 op de Piazza della Signoria, het
Palazzo Vecchio en het hoog boven de stad gelegen
Forte Belvedere. Wederom maken de werken van
Jan Fabre in de prachtige architecturale ruimte van
de Sint Baafs een geweldige indruk. Enkele kleine
opmerkingen, het beeld 'Man met kruis had naar
onze mening een andere plek verdient (meer in lijn
met het koorkerkgedeelte), de beide werken met de
torren stonden er een beetje verloren bij en gingen
te veel de relatie aan met het mooie werk
'De man die op het water schrijft'. De zeven
badkuipen verwijzen naar de zeven dagen van de
week en daarmee ook naar de Schepping. De zesde
kuip staat symbool voor de zaterdag, de dag waarop
203^
1Voormalig gemeentehuis (startpunt)
2. Sint Baafs
3. Kerk Doopsgezinde gemeente
4. Maria-Hemelvaartkerk
5. Oude school
6. Freemen Gallery
7. Schuur Wijffels
