Het is Herfst in de kunsten!!
constateerden protectionisme en angst voor
verlies van identiteit bij de kunstorganisaties in
tegenstelling tot een meer gezamenlijke visie op
een toekomstbeeld.
Het resultaat is zichtbaar in het provinciaal
beleid. Het beperkt zich vanaf heden tot een
verdere institutionalisering van het kunstbudget
met als gevolg dat wat voorheen toebedeeld was
aan onafhankelijke inspirerende commissies over
Zeeland, nu in handen komt van één
instituut: het Centrum voor Beeldende Kunst,
Vormgeving en Architec-tuur (CBK Zeeland).
De politiek kijkt genoegzaam toe vanuit de
overtuiging dat zij de kunst in Zeeland een warm
hart toe te draagt.
Helaas!
Het roept bij critici de vraag op naar nieuwe
inspiratiebronnen voor een revitalisering van het
kunstklimaat, een klimaat dat kunst stimuleert en
uitnodigend werkt voor jonge kunstenaars om
Zeeland te bezoeken of zich er te vestigen.
Een reële vraag in relatie tot de passage uit de
provinciale cultuurnota 2017 - 2020 waarin een
oproep gedaan wordt aan vormgevers, archi
tecten en beeldende kunstenaars om vanuit hun
creativiteit en visies een bijdrage te leveren aan de
ontwikkeling van Zeeland als vitale regio.
(vrij geciteerd - kadernota provinciaal cultuur
beleid 2017-2020).
Budgettair wordt deze wens niet vertaald in de
cultuur-nota en zo blijft dit in deze vorm een loze
oproep. De coöperatieve vereniging Art House
Zeeland (AHZ), een collectief van professionele
kunstenaars, vraagt de provincie om een inno
vatiefonds in te stellen voor de samenwerking
tussen de diverse disciplines. Het levert tot op
heden geen respons op!
De constatering van de kunstenaar/filosoof Loek
Grootjans, dat het beter is om als beginnend
kunstenaar Zeeland als vestigingslocatie te
mijden typeert de huidige sfeer!
De afbraakpolitiek in Vlissingen, de ontkenning
van interessante kunstproductie in Zeeland en
het ontbreken van essentiële steun op
provinciaal niveau zijn hier mede debet aan.
(Bijeenkomst Mondriaanfonds Middelburg
30-10-2017).
Een niet betrouwbare overheid en de daarmee
verbonden kunstinstituties, die met politieke
goedkeuring hun weinig transparante beleid
uitvoeren, levert slechts één conclusie op:
De bezuinigingen zijn als bladeren gevallen.
Zij vormen laag na laag de basis die zich
omwerkt tot een nieuwe vruchtbare humus-
laag. En daarin zijn professionele kunstenaars
weer op zichzelf aangewezen!
Het collectief, gericht op gezamenlijk belang, kan
daarbij een uitkomst bieden in de relatie met
markpartijen. Vanuit voorgaande analyse is in
Zeeland de coöperatieve vereniging Art House
Zeeland ontstaan om in gezamenlijkheid met
collega's, disciplinebreed, de mogelijkheid te
onderzoeken om de relatie kunst en markt te
versterken.
De coöperatie als centrale 'draaischijf tussen
kunst en markt biedt de mogelijkheid, voor
kunstenaars, architecten, vormgevers, musici,
filmmakers en anderen, om op basis van vragen
die vanuit de markt komen in te stappen.
Tot op heden werkt deze inzet met succes.
Waarbij - in alle eerlijkheid gesteld - het tijd kost
om deze ontwikkeling verder in gang te zetten.
De relatie met gemeenten en instituties kost tijd
en plannen ontwikkelen zich langzaam, maar
soms ook snel.
Het resultaat na twee jaar, met inzet van diverse
disciplines zoals vormgeving, architectuur en
beeldende kunst levert plannen op met de
nodige potentie.
Binnen Art House Zeeland wordt gewerkt aan
de volgende plannen:
1De revitalisatie van het kanaal door
Walcheren als nieuwe levensader,
een interactie tussen kunst en ondernemen.
Het thema is 'de Sprong'.
2. Een samenwerking met de zorgsector.
Art House wordt intermediair in de levering
van idee en uitvoering. Kunstenaars uit
diverse disciplines kunnen ingezet worden
voor de vormgeving en inrichting van
centrale ontmoetingsruimten en het
jaarprogramma.
3 De herinrichting van de Helling bij het Dok
in Vlissingen als opdracht van de gemeente
Vlissingen.
(hierna uitgewerkt als voorbeeld project)
