4J
Dl
U
profeet in de woestijn
Ie
- ,'f Vt"
Bf t fcï V -1 r -
j
Sint Job op't Goor
arm en gebroken
afgeschreven, maar
het blik blijft oneindig
lachend vooruit
n n
'e.
op
L aaide de meester met zijn discipelen wekenlang door de woestijn.
s i1 and en leegteDe vermoeidheid sloeg toe bij de discipelen,
de t r^et de dag doellozer leek te worden. Aanvankelijk was er nog hoop,
min of meer vastomlijnd idee over een. route, een zekere bestemming,
ikten deze gedachten plaats voor gelatenheid en herhaling. Als iets wat leek,
instaande vorming van een gedachte, het dwingende licht van een nieuw idee,
nel een oneigenlijke vorm aan, verhardde en vervormde in de brandende zon,
,>p dezelfde manier en de dingen gingen steeds meer op elkaar lijken,
i dat ze enige overeenkomst met wat dan ook vertoonden,
m de meester aan te spreken, hem uitleg te vragen of verantwoording,
die zich niet verder ontwikkelde, een korte beweging in de geest.
i e worden met het wezenloze schurende geschuifel door het hete zand
eindeloze vlakte.
meester halt, draaide zich om enkeek de discipelen aan,
ct ee 'O zij zich konden herinneren. Hij glimlachte schalks,
d r -n het leven onschei dbaar worden', zei hij zacht,
b je p.is een probleem'.
mu nt passeerde een hagedis,
pn ote snelheid door het zand bewoog,
nel lichaam, maar de meester wist hem
b 'ging beet te pakken.
Re v cr in zijn mond,
p e bruine kop eerst en kauwde erop
VI nde, gelukzalige blik in zijn ogen.
Bnde geluid deed de discipelen verstijven.
dra ging een zucht van verlichting
n en het was alsof zij bevangen
een verzengende liefde.
Experiment met preventieve flatclown
