Verbetering van de hoogwaterkeringen van Delfland De hoogwaterkering van Delfland langs de Noordzee is op vele plaatsen laag en zwak, vooral in het vak Hoekvan Holland—Kijkduin en op sommige plaatsen ook te Sche- veningen. Enige eeuwen lang is de kust daar teruggeweken. Al vroeg zijn er m het zuidelijke vak slaperdijken aangelegd en reeds in 1618 heeft men bij Terheide van de duinregel een zanddijk moeten maken. De aanleg van Delflands oudste standhoofden dateert van het laatste kwart der acht tiende eeuw. De achteruitgang is echter niet opgehouden. Gedurende de gehele negen tiende eeuw en nog later, tot 1930, was er herhaaldelijk behoefte aan nieuwe kustver dedigingen. De reeks strandhoofden moest in zuidwestelijke en noordoostelijke richting worden uitgebreid, tussen de oude hoofden zijn nieuwe aangelegd en vele strand hoofden zijn verlengd. Op twee plaatsen, nl. tussen de raaien 111,675 en 109,750 en na de stormvloed van 1953 tussen de raaien 115,075 en 114,400, moest de duinvoet worden verdedigd; die verdedigingen zijn uitgevoerd met een basaltglooiing (1921), resp. met een asfaltglooiing (1953/54). Van de zeewering tussen Hoek van Holland en Kijkduin is tussen strandpalen 117 en Situatie van de duin verzwaring langs de kust van het hoog heemraadschap Delf land De kust van Delfland van Kijkduin tot Hoek van Holland Foto Aero-Camera 18 'SCHEVENINGEN 'S-GRAVENHAGE MONSTER ASFALT •S-GRAVENZANDE DUINVERZWARING

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1962 | | pagina 11