De ontwikkeling van constructies en aanbrengmethoden van bodembeschermingen Bij analyse van de functie van de bodembescherming in het algemeen komt men tot het opstellen van een reeks eisen waaraan elke bodemverdediging moet voldoen. Een bodem bescherming moet, wanneer ze aangebracht wordt, in staat zijn grote krachten op te nemen; het bodemmateriaal dient er door te worden geïsoleerd van de overtrekkende stroom; daarentegen moet de bescherming bij voorkeur doorlatend zijn voor water; de waterbeweging mag haar niet aantasten, noch in haar geheel, noch in onderdelen; daarom moet de bodembescherming, als ze uit verschillende stukken is samengesteld, uiteindelijk toch één geheel vormen; ze moet zich goed tegen de bodem aanvlijen onder druk van de belasting, en veranderingen in het bodemprofiel volgen zonder haar sterkte en samenhang te verliezen; chemische en biologische invloeden mogen de beschermen de werking niet voortijdig verminderen. Vooral bij de grote werken gelden voorts als desiderata dat de bescherming goedkoop en niet gemakkelijk te beschadigen is en de vervaardiging ervan niet arbeidsintensief. Indien een snelle stroom over de bodem trekt zal die stroom onder meer water uit de bodem meezuigen, waardoor een, aanvankelijk verticaal gericht, zandtransport wordt veroorzaakt. In het algemeen zal een bodembescherming daarom een filtrerende wer king moeten hebben om het zand te kunnen tegenhouden terwijl ze het water doorlaat. Dit laatste is nodig om te voorkomen dat tegen de onderzijde van de bescherming een druk ontstaat die in bepaalde gevallen zo hoog zou kunnen oplopen dat de stabiliteit van de bescherming in gevaar zou komen. Vanaf het eerste nummer van het Driemaandelijks Bericht vindt men verslag van de pogingen die zijn gedaan om, met het bovenvermelde eisenprogramma in gedachten, te komen tot een uitbreiding en verbetering van het arsenaal van bodembeschermings mogelijkheden. Aanvankelijk werd alleen gezocht naar variaties op het klassieke rijs- houten zinkstuk; later verwijdde zich de vraagstelling, en zocht men meer in het alge meen naar zo effectief mogelijke methoden om de bodem te verdedigen, ongeacht welke materialen en welke methodes daarbij toepassing zouden vinden. Wanneer bij de aanleg van een bodembescherming de mogelijkheid bestaat haar in den droge aan te brengen, zal men die gelegenheid altijd aangrijpen. Dat is vaak het geval bij de aanleg van stortebedden die de bodembescherming vormen aan weerszijden van een sluis die in een bouwput wordt gemaakt. In den droge kan men het filter van stenen van een 28

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1967 | | pagina 30