werd besloten zo mogelijk gebruik te maken van waarnemingen vanaf grote hoogte die een totaal overzicht kunnen geven. Vanuit een vliegtuig worden daarbij infra-rood opnamen van het gebied gemaakt. Op grond van ver schillen in de warmte-uitstraling van het water - die de zwarting op de foto bepaalt - wordt een overzicht van de verspreiding en de men ging verkregen. Naarmate het temperatuurver schil tussen het rivier- en zeewater groter is, is ook het contrast op de foto groter en wordt derhalve de mate van menging, althans aan het oppervlak, beter waarneembaar. Naast de zout- en snelheidsverticalen moest dus ook de temperatuur gemeten worden om als refe rentiewaarde voor de infra-roodopnamen te dienen. Wilde men zoveel mogelijk profijt trekken van de infra-roodopnamen dan moest de afvoer Fig. 2. Verloop van het vertic He getij in een aantal meetpunter op 27 juni 1972 Fig. 1. Stelsel van meetpunter voor de vaststelling van de rivierwaterverspreiding over do mond van het Haringvliet 228

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1973 | | pagina 10