Fig. 5. Rolschuiven, met detail
van de verbinding der rollen
bovenste deel van de roosterschuif is dan
vervangen door een hefschuif. Daar kan enige
vergroting van het doorstroomprofiel en een
verbeterde afvoer van drijvend vuil en ijs mee
worden bereikt. Wel heeft men bij dit systeem
twee stellen bewegingswerken nodig.
Ook bij dit systeem wordt onderzocht of het
weigeren van enige schuiven bij sluiting
tijdens een storm de stabiliteit van de drempel
in gevaar kan brengen.
Laten we nu het tweede systeem bekijken:
de hefschuiven (fig. 3).
Hefschuiven kunnen worden opgebouwd uit
horizontale en verticale staven, waartussen
een verstijfde beplating is aangebracht. De
schuiven kunnen zijn voorzien van een enkele
beplating en horizontale regels met vuil
afvoergaten; men kan ze ook uitvoeren met
dubbele beplating en horizontale regels met
vLJ
grote doorlaatopeningen. De zuigkrachten
bedragen bij de eerste oplossing ongeveer
15 en bij de tweede ongeveer 5 van de
horizontale belasting. De te overwinnen
wrijvingskrachten zijn bij de toepassing van
hefschuiven nog belangrijker dan bij andere
systemen. Voor de beweging van de hef
schuiven komen in beginsel kabellierwerken
in aanmerking. De schuiven moeten dan ter
plaatse van de inkassingen zijn voorzien van
wielen om de wrijvingskrachten te vermin
deren. De toepassing van loopwielen maakt
diepe inkassingen in de verticale wanden
noodzakelijk, hetgeen de totale doorlaat-
opening van de kering verkleint. Kabellier
werken zijn bovendien zeer kostbaar vanwege
de grote verticale belastingen. Het lijkt dan
ook waarschijnlijk dat een hydraulische aan
drijving met een korte slag, die intermitterend
132
