De wegverbindingen over het
Hellegatsplein
In de maand juni van het afgelopen jaar werd
het gedeelte van rijksweg 19 tussen de
Haringvlietbrug en de overbrugging van het
sluizencomplex in het Volkerak voor het
verkeer opengesteld. Opnieuw was daarmee
een fase afgerond in de uiteindelijke vorm
geving van het Hellegatsplein, dat fungeert
als knooppunt van de rijkswegen 18 en 19.
Met de aanleg van dit wegenknooppunt
middenin het water werd zo'n twintig jaar
geleden een begin gemaakt. Maar het
Hellegatsplein is niet met het oog op de
wegen aangelegd. Het ging primair om de
aanleg van een secundaire Deltadam; deze
dam kon echter tevens dienen om een deel
van de Zuidhollandse en Zeeuwse eilanden
en van West-Brabant uit hun isolement te
verlossen, dat wil zeggen, vanuit de Randstad
gemakkelijk toegankelijk te maken.
In 1957 kwam de werkhaven te Willemstad
gereed, en daarna kon het werk aan de
afdamming en aan de aanleg van het
verkeerseiland een aanvang nemen. In 1958
en 1959 kwam de secundaire dam over de
Hellegatsplaten klaar. Hij vormde een deel
van de afsluiting tussen het Haringvliet en het
Volkerak, maar tevens de ondergrond voor
de aardebaan waarop aan de Flakkeese kant
de toerit zou komen naar de brug bij
Numansdorp over het Haringvliet. Aan de
Haringvlietzijde van deze dam werd een
tuimelkade gemaakt van zand bekleed met
asfalt, met een kruinhoogte van N.A.P.
6,75 m, om de weg op N.A.P. 5,10 m te
beschermen tegen hoge waterstanden en
tegen opwaaiing zolang het Haringvliet nog
niet afgesloten zou zijn.
In 1964 werd op de aan de Volkerakzijde
gelegen brede berm één hoofdrijbaan met
twee rijstroken van asfaltbeton aangelegd, en
een 5 m brede parallelweg van klinkers. In
dat jaar kwam ook de brug over het
Haringvliet gereed. De wegverbinding Hoekse
Waard-Flakkee kon toen in gebruik worden
genomen.
Inmiddels was men begonnen met de bouw
van twee schutsluizen in het Volkerak. Deze
sluizen konden in 1967 worden opgeleverd.
Twee jaar later werd de laatste caisson
geplaatst in het resterende sluitgat.
Zodra de caissons waren gesloten werd
begonnen met het opspuiten van het
Hellegatsplein. Toen daar in 1970 de asfalt
wegen op waren uitgevoerd, kon de verbin
ding met Brabant tot stand worden gebracht.
Deze verbindingsweg, die later werd uitge
breid tot een verkeersweg van 2x2
rijstroken en daarnaast een parallelweg, had
destijds een bochtig tracé vanwege het feit
dat hij liep over de zuidelijke ringdijk van de
bouwput voor de inlaatsluis en de jachten-
sluis. Er kwam een gelijkvloerse met stop
lichten beveiligde T-aansluiting tot stand
tussen deze weg en de eerder genoemde
verbinding Hoekse Waard-Flakkee. Voor de
definitieve tracés van de wegen werden
intussen zoveel mogelijk de aardebanen
aangelegd als deel van het opspuitwerk op
het Hellegatsplein. De bedoeling was dat er
uiteindelijk een driehoekig verkeersknooppunt
op het eiland zou ontstaan met ongelijk
vloerse kruisingen. Een 'snavelbek' heet dat
verkeerstechnisch. De verbinding tussen de
Hoekse Waard en Noord-Brabant - rijksweg
19 - was daarbij ontworpen als doorgaande
weg, met een horizontale straal van 1500 m.
Er zouden op het plein geen lokale aanslui
tingen gemaakt worden. Alle recreatieve
502
