schrijdingskans bedraagt dus ongeveer 1/4000.
Het verschil met de basispeilen is hier 30 cm'.
De richtlijnen en aanbevelingen van de Delta
commissie zijn tot op heden in hoofdzaak
toegepast op hoofdwaterkeringen in de vorm
van dammen of dijken. In deze beschou
wingen speelt de waterstand ten opzichte van
het ontwerppeil een primaire rol. Wat de
golven betreft beperkt de Deltacommissie zich
ertoe te vermelden dat de kruinhoogte van
een dijk zo gekozen dient te worden dat de
hoeveelheid golfoverslag tot een nog aan
vaardbare minimale hoeveelheid wordt
beperkt.
In het onderhavige geval is het kennelijk
minder duidelijk dan bij een dam, welke
interpretatie er gegeven moet worden aan de
aanbevelingen en richtlijnen van de Delta
commissie, in aanmerking genomen dat de
Oosterschelde niet volledig wordt afgesloten
met een dam, maar afsluitbaar wordt gemaakt
door middel van een stormvloedkering. De
gedachtenvorming hieromtrent heeft er onder
meer toe geleid het zojuist geciteerde uit
gangspunt van het 'Eindrapport Stormvloed
kering Oosterschelde' uit te splitsen in twee
deel-uitgangspunten, een met betrekking tot
de kerende hoogte en een met betrekking tot
de ontwerpbelasting op de stormvloed
kering.
Wat betreft de kerende hoogte kan de storm
vloedkering in theorie worden beschouwd als
een onderdeel van het omvattende systeem
stormvloedkering/Oosterscheldebekken/dijken
rond de Oosterschelde, dat dient ter bevei
liging van het achterliggende gebied. Een
volledige risico-analyse voor het achter
liggende gebied - waarbij onder meer het
bezwijkmechanisme van de stormvloedkering,
de komvulling van het Oosterscheldebekken.
de beheersaspecten met betrekking tot het
sluiten en openen van de stormvloedkering
en de hoogte en het bezwijkmechanisme van
de dijken rond de Oosterschelde een rol
spelen - zou in principe de gegevens kunnen
leveren voor de keuze van een optimale
kerende hoogte van de stormvloedkering.
Het ontbreekt echter nog aan inzicht in
sommige onderdelen van zo'n risico-analyse,
bijvoorbeeld in bepaalde aspecten van het
beheer. Dit betekent dat de kerende hoogte
van de stormvloedkering vooralsnog afge
stemd zal moeten worden op het voor het
zuidwesten des lands aanbevolen ontwerp
peil voor hoofdwaterkeringen.
De te hanteren ontwerpbelasting voor de
stormvloedkering dient in nauwe relatie te
staan tot de functie van de stormvloed
kering en de kans op functieverlies ervan.
Functieverlies zal in de praktijk optreden
door het ontstaan van een gat in de kering,
als gevolg waarvan hij niet langer volgens de
aangegeven specificaties functioneert. Dit
laatste is essentieel, aangezien er van uit
gegaan dient te worden dat een constructie
onmogelijk bestand kan zijn tegen alle denk
bare belastingen.
In het rapport van de Deltacommissie (deel 1,
blz. 37) wordt hier ook al op gewezen:
'De hiervoren gegeven kostenramingen betref
fen plannen, waarbij is uitgegaan van de eis,
dat de meest vitale delen van ons land zullen
worden veilig gesteld tegen stormvloeden met
een overschrijdingsfrequentie van 1 per
eeuw, terwijl voor de overige delen des lands
een enkele malen grotere overschrijdings
frequentie als uitgangspunt is genomen.
Aangezien een hoogst bereikbare stormvloed
stand niet is aan te geven, blijft steeds het
risico van een ramp bestaan, welke storm
vloedhoogte men ook als grondslag voor de
verbetering van de hoofdwaterkering aan
vaardt'.
In de studieperiode heeft een werkgroep,
bestaande uit vertegenwoordigers van TNO,
Rijkswaterstaat en de Studiecommissie
Oosterschelde, waarin ook de aannemers
vertegenwoordigd zijn, een eerste aanzet
gemaakt om een beter inzicht te verkrijgen in
de ontwerpproblematiek. De resultaten hiervan
zijn neergelegd in het rapport 'Stormvloed
kering in de Oosterschelde. Onderzoek naar
geavanceerde methoden ten behoeve van een
harmonisatie van het ontwerp'.
Het onderzoek heeft zich geconcentreerd op
alle mogelijke ongewenste gebeurtenissen die
zouden kunnen optreden met betrekking tot
de stormvloedkering en de gevolgen daarvan
voor de kering zelf, voor de grootte van de
afvoer door de kering en tengevolge van die
veranderde afvoer wederom voor de kering.
Als oorzaken voor het mogelijk falen van de
stormvloedkering dienen in principe naast
interne technische factoren ook niet-tech-
nische factoren beschouwd te worden, waarin
het falen van menselijke maatregelen al dan
niet een rol speelt. Het functioneren van het
systeem en de deelsystemen waaruit de storm
vloedkering is opgebouwd, gesitueerd in hun
omgeving onder invloed van de erop inwer
kende factoren, kan in grote lijnen weerge
geven worden in een relatieschema (fig. 1).
In zo'n relatieschema worden de relaties aan
gegeven tussen elementen van de constructie
onderling en de relaties van de elementen
met de omgeving. Om dit schema over
zichtelijk te houden is gekozen voor een
onderverdeling in de elementen bovenbouw,
4
