De probabilistische benadering van bouwkundige ontwerpen. I T beginnen met deze aflevering plaatsen wij in h Driemaandelijks Bericht een serie artikelen o r een thans in gebruik komende nieuwe be- n feringswijze van bouwkundige ontwerpen: d probabilistische of waarschijnlijkheidsme- tl de. Dit eerste artikel legt er in algemene ter- n n de aard en de toepassing van uit, en spitst e- en ander toe op de stormvloedkering in de rr nd van de Oosterschelde. In volgende artike- le zal nader ingegaan worden op wat men wel n mt de 'ontwerpfilosofie' met betrekking tot d probabilistische benadering, en de instru- rr nten die er zijn om het ontwerp zo te analy- s en en de onderdelen ervan zo op elkaar af te s nmen dat gesproken kan worden van een h monisch en evenwichtig ontwerp. Vervol- g is zal de randvoorwaardenproblematiek aan dorde komen, en dan de wijze waarop de be ls ngen probabilistisch worden berekend. D ma zullen de probabilistische benadering v de constructie zelf, en de bepaling van de b /vijkkans van de totale constructie en van de o erdelen, meer en détail behandeld worden. D erie wordt besloten met een evaluatie van d tudies die in verband met de stormvloedke- r zijn uitgevoerd. H tweede artikel in dit nummer gaat onder n r ook over de waarschijnlijkheidsmethode, e ehandelt de vraag hoe deze benaderings- w e in de toekomst wellicht gebruikt zal kun- n> worden bij het ontwerpen van dijken. Ir derland is het nog niet zo lang gebruikelijk, d, jrimaire zeeweringen zoals zeedijken, gedi- n sioneerd worden op basis van statistische g- :vens. t eltacommissie heeft daar een begin mee g aakt, door te stellen dat de kruinhoogte van z eringen gerelateerd moet worden aan de waarschijnlijkheid van stormvloedhoogwaters. Als statistische basis fungeert hiervoor de hoogwateroverschrijdingsfrequentielijn, die aangeeft hoe vaak per jaar een bepaalde hoog waterstand wordt overschreden. In principe is voor alle plaatsen langs de Nederlandse kust zo'n lijn beschikbaar, of kan hij worden samen gesteld op basis van lijnen van naburige plaat sen. De achterliggende gedachte is, dat dijken be zwijken als gevolg van hoge waterstanden. Ech ter, ook de golven, meer speciaal de golfover- slag, is mede verantwoordelijk voor het bezwij ken van een dijk. Ongelukkig genoeg is er weinig bekend omtrent de waarschijnlijkheid van golven bij hogere wa terstanden, vooral voor wat betreft de golfhoog te en de golfperiode. Bij gebrek aan deze gege vens wordt bijvoorbeeld de kerende hoogte van een zeedijk bepaald op grond van een storm vloedstand daar ter plaatse met een overschrij dingsfrequentie van 2,5 x 10"4perjaarende 'bijbehorende' 2% golfoploop. Met die laatste uitdrukking bedoelt men dat niet meer dan 2% van de optredende golven tijdens het storm vloedhoogwater over de zeewering mag slaan. Samenvattend: er wordt verondersteld dat een zeewering bezwijkt bij de overschrijding van één bepaalde stormvloedstand die gepaard gaat met één bepaalde 2% golfoploop. Deze be nadering wordt de deterministische benadering genoemd, omdat slechts één combinatie van een waterstand en een golftoestand bepalend geacht wordt voor het bezwijken van een hoog waterkering. Bij het ontwerpen van de storm vloedkering werd tot voor kort een overeen komstige gedachtengang gevolgd. De storm vloedkering werd dus gedimensioneerd op 171

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1978 | | pagina 5