dezelfde orde van grootte als de kans dat ie
mand door een meteoriet wordt getroffen. Om
dat echter ook allerlei andere onderdelen een
bijdrage leveren in de bezwijkkans van de
stormvloedkering kunnen we minstens zeggen
dat de bezwijkkans van elk onderdeel kleiner
moet zijn dan de toelaatbare bezwijkkans van de
stormvloedkering als geheel. Ook deze toelaat
bare kans op een overstromingsramp moet
worden gezien in zijn context. Het zal duidelijk
geworden zijn, dat het fysisch onmogelijk is de
kans op een overstromingsramp uit te sluiten.
Hoe groot mag hij dan echter we/zijn? Dit is een
uiterst complexe materie omdat niet alleen eco
nomische, maar ook emotionele overwegingen
een rol spelen in de beoordeling van de ernst
van de gevolgen. We staan in principe voor het
zelfde probleem als bij de beoordeling van het
risico van kerncentrales en LNG-terminals. In
het geval van de stormvloedkering ligt de zaak
echter wat eenvoudiger, omdat er geen risico
aan de samenleving wordt toegevoegd vanwe
ge extra gevaarlijke activiteiten, maar een be
staand, relatief groot risico juist wordtvermin-
derd. De enige redelijke richtlijn die je in deze
materie kunt vinden, is aansluiting bij de orde
van grootte van risico's die tot op zekere hoogte
door de samenleving acceptabel geacht wor
den. Als maximum waarde voor de stormvloed
kering wordt dan 107 per jaar aangehouden.
Meteen valt op hoe groot de reserve-veiligheid
is ten opzichte van de richtlijn van de Deltacom
missie, dat bij een waterstandsoverschrijding
met een kans van 10 4 per jaar nog 'volledige
veiligheid'tegen doorbreken aanwezig moet
zijn. VoorZeeland geldt bovendien dezoge-
naamde 'economische reductie' tot V4000 keer
per jaar. Dat is nu zo vertaald, dat de bezwijk
kans 1000-maal kleiner is dan het bereiken van
de ontwerpnorm. In iets andere bewoordingen
gezegd, betekent dit dat bij een uitwendige
kracht ten gevolge van verval en golven die met
een kans van 10 4 per jaar wordt overschreden,
de constructieve sterkte de kans op volledig be
zwijken van de stormvloedkering onder die om
standigheden beperkt tot slechts 1°/oo.
We zijn aan het einde van de serie. Uit het voor
gaande zal duidelijk geworden zijn, dat de pro
babilistische benadering van het ontwerp van
de stormvloedkering al vele vruchten heeft af
geworpen. Er is kwantitatief inzicht ontstaan in
het bezwijkgedrag van de gehele constructie er
in het bezwijkgedrag van de onderdelen, afhan
kelijk van de statistische eigenschappen van de
relevante grootheden. Het bezwijkgedrag kan
nu getoetst worden aan toelaatbare bezwijkkan -
sen. Dit vergroot de mogelijkheden om te ko
men tot een evenwichtig ontwerp, immers de
onderdelen dienen onderling ongeveer dezelfd9
bezwijkkans te hebben, tenzij er dwingende an
dere redenen zijn. Vanuit de toelaatbare be
zwijkkans kunnen eisen worden gesteld aan de
materialen voor de bouw. Schade kan voortaan
worden gekwantificeerd, afhankelijk van de
kans op die schade en van de investeringen be
doeld om een zekere schade te verkleinen.
Deze moderne ontwerpbenadering is, gezien d
enorme hoeveelheid rekenwerk, zonder compi -
ter ondenkbaar. Daarom heeft ze pas de laatste
jaren toepassing gevonden, vooral in de vlieg-
tuigbouwkunde en de off-shore techniek. Toe
passing in de waterbouwkundige praktijk open
goede toekomstmogelijkheden voor het vergrc -
ten van het inzicht in de werkelijke kwaliteit var
de zo belangrijke Nederlandse zeeweringen, zc
wel op technisch als op economisch gebied.
334
