Fig. 1. Route van een meet-
schip dat de getijbeweging
volgt
Fig. 2. Zoutmeting over een
tracé in het Volkerak, op 23 fe
bruari 1977
speciale metingen. Dat men met hoge snelheid
varend kon meten, maakte het mogelijk een
groot gebied intensief te onderzoeken. Tegelij
kertijd kwamen er binnen de dienst vragen op
die intensieve metingen noodzakelijk maakten.
Een recent voorbeeld levert de kwestie van de
zoetwaterlast die door de Volkeraksluizen van
uit het Hollands Diep doordringt op het Volkerak
en een duidelijke invloed heeft op het zoutge
halte aldaar. Om vast te stellen hoeveel zoet wa
tertoelaatbaar is, werden intensieve metingen
gedaan, zowel in de lengte als in de diepte en
dwars op het Volkerak en aangrenzende stuk
ken. Door op topsnelheid te varen volgens een
zigzag koers als weergegeven infiguur1,kon
het meetvaartuig precies de vloed- of ebbewe-
ging bijhouden. Op iedere dwarsraai werd een
aantal metingen gedaan naartemperatuur en
geleidendheid. Daaruit valt de zoutconcentratie
dan te berekenen. Bovendien werd in het mid
den van de vaargeul gestopt en in de diepte ge
meten op tussenafstanden van één meter.
De resultaten van al deze metingen werden aan
de wal bewerkt. Allereerst werden er grafieken
van gemaakt, voor visuele controle op onwaar
schijnlijke resultaten en voor een eerste indruk
van de stand van zaken.
Een voorbeeld daarvan geeft figuur 2, die het
verloop van het zoutwatergehalte laat zien in de
lengte van het Volkerak. Men ziet duidelijk hoe
het zoutgehalte aan het oppervlak verloopt
naarmate men zich van de sluis in zeewaartse
richting begeeft.
De verzamelde gegevens worden later gebruikt
in statistische berekeningen of modellen. Om
de grote stroom gegevens snel te kunnen ver
werken is aan boord van de meetschepen re-
kenapparatuur geplaatst.
527