Fig. 1. Route van een meet- schip dat de getijbeweging volgt Fig. 2. Zoutmeting over een tracé in het Volkerak, op 23 fe bruari 1977 speciale metingen. Dat men met hoge snelheid varend kon meten, maakte het mogelijk een groot gebied intensief te onderzoeken. Tegelij kertijd kwamen er binnen de dienst vragen op die intensieve metingen noodzakelijk maakten. Een recent voorbeeld levert de kwestie van de zoetwaterlast die door de Volkeraksluizen van uit het Hollands Diep doordringt op het Volkerak en een duidelijke invloed heeft op het zoutge halte aldaar. Om vast te stellen hoeveel zoet wa tertoelaatbaar is, werden intensieve metingen gedaan, zowel in de lengte als in de diepte en dwars op het Volkerak en aangrenzende stuk ken. Door op topsnelheid te varen volgens een zigzag koers als weergegeven infiguur1,kon het meetvaartuig precies de vloed- of ebbewe- ging bijhouden. Op iedere dwarsraai werd een aantal metingen gedaan naartemperatuur en geleidendheid. Daaruit valt de zoutconcentratie dan te berekenen. Bovendien werd in het mid den van de vaargeul gestopt en in de diepte ge meten op tussenafstanden van één meter. De resultaten van al deze metingen werden aan de wal bewerkt. Allereerst werden er grafieken van gemaakt, voor visuele controle op onwaar schijnlijke resultaten en voor een eerste indruk van de stand van zaken. Een voorbeeld daarvan geeft figuur 2, die het verloop van het zoutwatergehalte laat zien in de lengte van het Volkerak. Men ziet duidelijk hoe het zoutgehalte aan het oppervlak verloopt naarmate men zich van de sluis in zeewaartse richting begeeft. De verzamelde gegevens worden later gebruikt in statistische berekeningen of modellen. Om de grote stroom gegevens snel te kunnen ver werken is aan boord van de meetschepen re- kenapparatuur geplaatst. 527

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1979 | | pagina 39