Die liep voor een groot gedeelte vlak langs het
buitendijkse natuurgebied De Schorren. Ten
behoeve van de bouw van de dijk werd een
smalle strook schorgrond langs de teen van de
nieuwe dijk tijdelijk opzij gezet, maar later weer
over het gemaakte werk heen getrokken.
Uiteindelijk heeft de natuur hierbij dus geen
verlies geleden. Aan het uiteinde, vlak bij de
Eijerlandse Zeedijk, kon de bestaande kaap
worden ingericht voor de recreatie.
Op deze manier zijn, vrijwel zonder extra
kosten en zonder aantasting van de landschap
pelijke waarde, nieuwe zeedijken tot stand
gebracht langs de waddenkust van Texel.
De oude dijk
Bij het afgraven van de oude zeedijken kon de
opbouw daarvan goed worden gereconstrueerd.
508
Binnendijk met 'museumdijk'
tussen Oude Schild en Nieuwe
Schild op Texel
Duidelijk werd vooral hoe de dijk in de loop der
eeuwen was gegroeid.
In de 15e eeuw werd op de bestaande grondslag,
die nu door bodemdaling en zeespiegelrijzing
teruggevonden wordt op N.A.P. - 1,75 m,
begonnen met het maken van een wierriem.
Dit wier werd vaak nog heel gaaf teruggevon
den. Het opgestapelde wier en zeegras werd
aan de zeezijde voorzien van een dubbele
palenrij, en aan de achterkant aangevuld met
ter plaatse gewonnen zeeklei. In de loop der
