gebeurtenis, een foutenboom (in figuur 1
wordt hiervan een voorbeeld gegeven). Met
behulp van een statistische analyse gebaseerd
op ervaringscijfers en berekeningsuitkomsten
kan dan worden geschat, welk gevolg de
grootste kans van voorkomen heeft en de
grootste schade oplevert, en welke oorzaak de
grootste kans van voorkomen heeft. Aldus is
het mogelijk vooraf de zwakke schakels in het
bedrijf op te sporen, zodat zogenaamde
preventieve of responsieve maatregelen
genomen kunnen worden. Preventieve maatre
gelen betekenen een wijziging in het voorge
stelde ontwerp en/of de voorgestelde methode
van uitvoeren, met als doel de kans op het
optreden van de ongewenste gebeurtenis
drastisch te verlagen en/of de schadelijke
gevolgen ervan te minimaliseren. Responsieve
maatregelen daarentegen zijn richtlijnen voor
adequaat handelen nadat een ongewenste
gebeurtenis werkelijk is opgetreden. Een
voorbeeld van een preventieve maatregel is
het in voorraad houden van voldoende reser
ve-onderdelen.
Als dit allemaal gebeurd is, zijn de ontwerpvoor-
bereidingen in principe dus afgerond. De
ontwerpuitgangspunten liggen vast, en de
voorgestelde methode van uitvoeren is zo
goed mogelijk vooraf geanalyseerd.
De vraag zou kunnen rijzen waarom dan nog
zo'n uitgebreide proefperiode noodzakelijk is,
als vooraf zoveel analyses zijn gemaakt.
Hiervoor is een aantal redenen aan te wijzen. In
de eerste plaats geschiedt de uitvoering met
nieuwe of ingrijpend verbouwde vaartuigen,
waarvan nagegaan moet worden, of alle
systemen werken volgens de eisen. Ten
tweede is er zowel bij het leggen van het
funderingsbed als bij het plaatsen van de
148
pijlers sprake van een complex samenspel
tussen verschillende vaartuigen; daarom moet
men eerst ruime ervaring opdoen met het
werken in deze situatie. Tenslotte moet aange
toond kunnen worden dat men, na het opdoen
van de nodige ervaring, de in het bestek
geëiste kwaliteit ook inderdaad kan realiseren.
Op grond van het bovenstaande wordt de
proefperiode van de werkschepen 'Cardium' en
'Jan Heymans' enerzijds, en de 'Macoma',
'Ostrea' en 'DOS I' anderzijds ingedeeld in drie
fasen; eerst worden de verschillende onderde
len en systemen van de vaartuigen ingeregeld,
dan volgt het opdoen van ervaringen en het
trainen van de bemanningen, en tenslotte
wordt de kwaliteit van het opgeleverde produkt
gecontroleerd. Na evaluatie van de behaalde
resultaten kan alsnog worden besloten tot
bijstelling van de ontwerpuitgangspunten of
van de uitvoeringswijze.
Het inregelen van de onderdelen en systemen
van de werkschepen houdt een controle in van
de specificaties en de betrouwbaarheid. Blijken
bepaalde elementen niet aan de gestelde eisen
te voldoen, dan is aanpassing noodzakelijk.
Een en ander kan betrekking hebben op zowel
het mechanische, maar ook op het elektronische
gedeelte. Soms gaat het om relatief eenvoudige
zaken, zoals een drukopnemer, soms om zeer
complexe systemen, bijvoorbeeld een door een
computer gestuurd verhaalsysteem. De
gevolgen van het niet goed functioneren zijn
uiteraard sterk afhankelijk van de rol van het
betreffende element.
Voldoen op zeker moment alle elementen aan
de eisen, of met andere woorden: functioneert
het materieel naar behoren, dan is de tweede
fase aangebroken, waarbij de bemanning
ervaring op gaat doen met het werken met het
