F g. 1. Het oudste uitgewerkte itwerp voor de Oosterschelde- ring: Caissons, gefundeerd c J staal. strumentarium was niet meer toereikend om voldoen aan de hoge eisen van plaatsings- uwkeurigheid die onder meer voortvloeien het bouwen op zand. Daarom moest ook :avanceerde meet- en controleapparatuur orden ontwikkeld en geïnstalleerd. Een ïence-fiction-achtig ogend bedrijf, met enkele pergevoelige onderdelen, was het gevolg, eze aflevering van het Driemaandelijkse ericht hoopt U enig inzicht te verschaffen in 1 redenen die hebben geleid tot het ontwerp als dat nu wordt uitgevoerd. U zult worden ndgeleid in het magazijn van bijzonder saterieel dat nodig is om de zandgrond te aranderen in rots, en de onderdelen van de ouwdoos samen te voegen tot een harmonisch ouwwerk. storische ontwikkeling e stormvloedkering kan, eenvoudig gezegd, twee standen staan: open of dicht. Het unstwerk heeft dan ook een dubbele functie, ormaliter werkt het als getijreductor, maar bij :orm als volledige afsluiter van de Oosterschel- e. De ontwikkeling van het ontwerp is hoogst urieus. De stormvloedkering heeft in de ntwerpfase een aantal vormen gekend die indamenteel van elkaar verschilden, i 1973 stelde de door de regering ingestelde ommissie-Klaasesz voor, een stormvloedke- ng te bouwen in een bouwput op het werk hand Neeltje Jans; 'in den droge' dus. Dit raakt, onder geheel beheersbare omstandig- 5den, een zeer nauwkeurige bouw mogelijk. Jze wijze van bouwen kon echter helaas niet erealiseerd worden, omdat ze de morfologie, daarmee het ecologische systeem van het estelijke gedeelte van de Oosterschelde rigoreus zou wijzigen en daarmee veroorzaken wat ze moest voorkomen: aantasting van het milieu. Honderden miljoenen kubieke meters zand zouden gebaggerd moeten worden om deze stormvloedkering tenslotte weer aan te doen sluiten op de bestaande stroomgeulen; ook dit strookte niet met het beoogde milieu behoud. Na veel discussie prevaleerde de oplossing, in de bestaande sluitgaten Roompot, Schaar van Roggenplaat en Hammen een afsluitbare constructie te bouwen, en de werkeilanden als permanente, ondoorlatende delen in de totale waterkering op te nemen. Bouwen, vooral in het water, is een activiteit waarvan de voortgang in hoge mate bepaald wordt door de meerdere of mindere goedgun stigheid van de natuur. Geen wonder dat bouwers proberen hun afhankelijkheid van de natuur te verminderen. Een waterbouwer probeert dan ook in water te bouwen, maar zo min mogelijk tijd op het water te verdoen. Wat is dan aantrekkelijker dan in een beschutte omgeving alle belangrijke onderdelen reeds samen te brengen in één constructie, en die vervolgens in zijn geheel af te zinken ter bestemder plaatse? Een stormvloedkering bestaande uit een aantal caissons waarin alle belangrijke onderdelen al aanwezig zouden zijn, gooide aanvankelijk dan ook hoge ogen. Temeer omdat men daar al veel ervaring mee had: de Zandkreek, het Veerse Gat, het Volkerak, het Brouwers- havense Gat en de Lauwerszee waren alle met caissons gesloten. Deze caissonsluitingen hadden echter een zeer tijdelijke functie: na afsluiting van het gat volgde onmiddellijk een volledige inpakking in zand. Juist het blijvende karakter van de stormvloedkeringscaissons introduceerde echtereen onoplosbaar probleem in het zandige milieu van de Oosterschelde. De stortstenen drempel die moest dienen als fundering van de caissons kon niet zo worden gemaakt, dat het zand onder de drempel bij de waterstandsverschillen die tijdens storm over de stormvloedkering ontstaan, kon worden vastgehouden. De mogelijke inzanding van de drempel tijdens de opbouw zou, na uitspoeling als gevolg van de grote waterstandsverschillen, ontoelaatbare vervormingen en daarmee desastreus grote krachten in de caissoncon structie hebben opgeroepen. Bij doorgaan op deze weg zou het eerder aangehaalde Bijbel citaat onvermijdelijk van toepassing zijn geworden. Het fundament werd toen dieper gezocht en men begon te denken aan caissons op putten: grote betonnen ringen, zo diep in de grond ingegraven dat de vaste grondslag werd bereikt, het reeds duizenden jaren geleden 125

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1983 | | pagina 7