Eindbewerking van een
zuigerstang op de
bandschuurmachine.
Proefstaven met verschillende
oppervlaktebedekkingen,
opgesteld bij de werkhaven
Schelphoek
chroomlaag laat men in de regel zitten. Doel is
bij dit alles, te voorkomen dat vanuit doorgaande
poriën corrosie van de zuigerstangen zou
ontstaan.
Na het aanbrengen van de nikkel- en chroomlaag
wordt het oppervlak nog eens bewerkt met de
bandschuurmachine. Omdat hier sterke lokale
verhitting optreedt is deze bewerking tegelijk
een controle op de hechting van de bedekkende
lagen.
Geven we tenslotte nog een kort overzicht van
de procesvoering bij het vernikkelen en
verchromen. Ter voorbereiding wordt de stang
van goede centers voorzien en geslepen, om
eventueel nog vormcorrecties te kunnen
aanbrengen en te zorgen voor de juiste
oppervlakteruwheid en diameter. Op regelmati
ge afstanden wordt de diameter bepaald. Nu
worden op de uiteinden van de stang stroom-
aansluitingen aangebracht voor het elektroly-
tisch proces. De niet te vernikkelen en te
verchromen gedeelten worden zorgvuldig
afgeplakt. De stang wordt vervolgens chemisch
en elektrolytisch ontvet, gespoeld met water,
gebeitst en weer gespoeld, en dan overgebracht
naar het nikkelbad.
Het is nodig gebleken de stang ook tijdens het
overbrengen nat te houden. Het vernikkelen
zelf geschiedt in horizontale positie in een
elektrochemisch bad. De stang is daarbij
kathode. Hij wordt gelijkmatig om zijn as
gedraaid, zodat elk punt op zijn beurt even ver
verwijderd is van de aan weerszijden opgestelde
anodeschermen, die bestaan uit nikkel. Hierdoor
wordt een zeer gelijkmatige laag verkregen.
Zodra de stang uit het nikkelbad komt, vindt
een globale inspectie plaats.
Ongerechtigheden aan de oppervlakte of het
voorkomen van poriën vallen daarbij doorgaans
meteen op. Hierna wordt de nikkellaag ge
schuurd om hem op de juiste ruwheid te
krijgen. De controle vindt zoals gezegd plaats
door meting van de diameter. In een enkel
geval blijkt het vanwege het te grote aantal
poriën nodig de hele nikkellaag te verwijderen.
Naast inspectie met het blote oog over de
gehele stang wordt nu ook geïnspecteerd met
de loupe, op vooraf gespecificeerde plaatsen
van 15x15 cm. Eventuele poriën worden
gerepareerd. Als voorbereiding op het verchro
men wordt de stang opnieuw gespoeld en
elektrolytisch ontvet.
Het verchromen geschiedt in een verticale tank.
De anode wordt nu gevormd door een kooi van
zware koperstaven rondom de stang. Na het
verchromen wordt de stang gespoeld en
globaal geïnspecteerd. Het oppervlak van een
verchroomde stang vertoont nog weieens
bobbeltjes, maar die verdwijnen bij de latere
schuurbehandeling. Er blijven dan hoogstens
kleine sporen van over, die als oppervlakte-im
perfectie verder verwaarloosd kunnen worden,
zolang ze geen grotere diameter hebben dan 2
mm of, als ze langwerpig zijn, afmetingen van
1,5 x 5 mm. Door slijpen of schuren wordt nu
de vereiste ruwheid aan de stang gegeven. Ten
slotte vindt nogmaals een zorgvuldige inspectie
plaats en eventuele reparatie van doorlopende
en niet-doorlopende poriën. Alle relevante
gegevens worden op protocol gesteld.
Cardanbalken
De cardanbalken maken het de cilinder mogelijk
zich scharnierend te bewegen ten opzichte van
de pijlers. Daartoe is de cilinder scharnierend
verbonden met de cardanbalk, en deze laatste
scharniert weer op de hamerstukken.
475
