Inspectie onder water
De samenbouw van de Oosterscheldekering
geschiedt voor een belangrijk deel onder
water. Nu weten wij allemaal hoe hard we
onze ogen nodig hebben om onze handen en
instrumenten te besturen. Wie niet ziet wat hij
doet, maakt al gauw de raarste fouten. Dit
geldt ook bij de opbouw van een groot
waterstaatkundig werk, en speciaal dit
kunstwerk, met zijn geringe toleranties.
Naast alle elektronische inspectie- en
plaatsbepalingssystemen is er derhalve
behoefte aan visuele inspectie. Ook dit aspect
van het werk kan in principe worden
gemechaniseerd: zichzelf voortbewegende
onderwatercamera's of sensoren kunnen hun
informatie doorseinen naar een waarnemer
aan de oppervlakte. Dat is speciaal dan nuttig
wanneer moet worden verkend op plaatsen
waar de mens niet kan komen, of waar het
voor hem te gevaarlijk of uitputtend wordt. In
veel gevallen heeft het echter zin, goed
opgeleide mensen naar beneden te sturen. Zij
kunnen een situatie niet alleen waarnemen,
maar ook beoordelen. Tenslotte kunnen zij, en
daar gaat het in de praktijk veelal om, onder
water ook maatregelen treffen om vastgestelde
schades te verhelpen. Dit artikel zal dan ook
voor het grootste deel handelen over het