Duikongevallen zijn meestal het gevolg van het
onvoorzichtig gebruik of het niet naleven van
de veiligheidsvoorschriften betreffende het
duiken; ze berusten slechts zelden op een
technische storing van het ademapparaat. In de
veiligheidsvoorschriften zijn de voorwaarden
zeer zorgvuldig omschreven waaraan de
conditie, de duikuitrusting en de duiktechniek
moeten voldoen om een optimale duikveiligheid
te garanderen.
Vooral luchtembolie en decompressieziekte zijn
voor duikers levensbedreigende beroepsziek
ten. Alleen zeer snelle en adequate hulp kan
hier levensreddend zijn. Voor beide aandoenin
gen geldt, dat een onmiddellijke behandeling
in een compressiekamer niet alleen noodzakelijk
is, maar ook de enige juiste therapie.
Ook bij twijfel aan de juistheid van de diagnose
luchtembolie en decompressieziekte dient toch
een behandeling in een compressiekamer te
worden geïnitieerd. Het is belangrijk de
recompressie zo spoedig mogelijk te starten;
voortzetting ervan nog uren na het manifest
worden van de aandoening, kan nog aanzienlijke
verbetering tot zelfs volledige verdwijning van
de symptomen bewerkstelligen.
Medische problemen bij het duiken kunnen
worden gerelateerd aan de soort van duik en
de apparatuur die wordt gebruikt of niet wordt
gebruikt. De oudste en eenvoudigste vorm van
duiken is het duiken zonder ademapparatuur.
Maar als een duiker perslucht of een ander
gasmengsel onder druk inademt, loopt hij
kans een ziekte te krijgen. Als een duikongeval
plaatsvindt, moet men zoveel mogelijk informa
tie verzamelen over de omstandigheden van de
duik, omdat dit een juiste diagnose bevordert.
Voor het duiken zijn vele decompressietabellen
