grote inbreng heeft verkregen in het ontwerp. Een zo verregaande vorm van samenwerking vraagt van de zijde van de opdrachtgever een scherp inzicht bij het beoordelen van de bijdrage van de aannemer in het ontwerp en de door hem voorgestelde uitvoeringsmetho dieken. In het onderhavige geval is gebleken dat bij de toegepaste verdeling van verantwoor delijkheden de aannemer niet aangesproken kon worden op een overschrijding van het toegestane budget. Dit zou slechts mogelijk zijn geweest indien het ontwerp bij de aanvang reeds volledig bekend was geweest, dan wel de aannemer verantwoordelijk was gesteld voor het ontwerp. De ervaringen met het raamcontract bij de bouw van de stormvloedkering hebben geleerd dat de spelregels eenduidig moeten zijn, en dat de contractpartners over gelijkwaar dige deskundigheid dienen te beschikken, op ontwerptechnisch zowel als bedrijfsecono misch gebied. Verder dient de aannemer mede verantwoordelijk te worden gesteld voor de realisering van het project binnen het toegestane budget; dat legt de ontwerpverant- woordelijkheid dus tevens bij de aannemer - het contract dient prikkels te bevatten voor efficiënte bedrijfsvoering. Een laatste belangrijk punt - dat zich evenwel moeilijk in een contract laat beschrijven - is dat de partners de bereidheid moeten hebben om, met behoud van de eigen verantwoordelijkheid, optimaal samen te werken; de ervaringen bij de stormvloedkering zijn in dit opzicht over het algemeen bevredigend geweest. Zoals eerder vermeld werden de compartimen- teringswerken voornamelijk openbaar aanbe steed. Deze keus is bewust gemaakt, vanwege het feit dat het hier voornamelijk traditioneel werk betrof, veelal met een korte uitvoerings duur. Alleen in de eindfase van de comparti- menteringswerken is gekozen voor een bestedingsvorm met voorafgaande selectie. Bij de zandsluitingen van Oesterdam en Philipsdam was zekerheid geboden omtrent de aanwezigheid van voldoende geschikt materieel. Deze laatste bestedingsvorm heeft echter wel geleid tot een hoger prijsniveau. Ook raamcontracten vertonen doorgaans een hoger prijsniveau dan de openbare aanbeste ding. Zeker in een periode van economische recessie, en als gevolg hiervan een steeds afnemend werkenpakket, profiteert de opdrachtgever bij openbare aanbesteding van de concurrentie. Een raamovereenkomst biedt de aannemer dan juist een behoorlijke garantie van werk, maar ook van een acceptabel prijsniveau. Binnen de mogelijkheden van het raamcontract is hier door de opdrachtgever op ingespeeld. Zo bestond bijvoorbeeld de mogelijkheid om onderdelen van het werk, zoals die waren beschreven in de deelcontracten, voor de aannemer in meerdere of mindere mate risicodragend te doen zijn. Waar sprake was van niet-geavanceerd werk is het risico van ce uitvoering bij de aannemer gelegd. Langere dan wel kortere uitvoeringsduur met bijbeho rende inzet van personeel en materieel waren daarbij bepalend voor de vraag of de aannem 3r verlies maakte dan wel winst. Men denke aar de aanleg van werkhavens, het opspuiten van werkeilanden, de bouw van eenvoudige kunstwerken, het aanbrengen van bezinkingen en bestortingen, de aanleg van steendepots, en de bouw van pijlers en overige betonele menten, zoals verkeerskokers, hamerstukken dorpel- en bovenbalken. Bij een aantal van deze werkonderdelen zijn de deelovereenkomsten voorzichtigheidshalve zo opgesteld, dat beide partners aan de hanc van een eerste wat kleinere deelovereenkom;t een goed inzicht konden verkrijgen omtrent ce haalbaarheid van de in de voorcalculatie aangenomen prestaties. Dit beperkte het risico voor beide partijen; bij aansluitende overeenkomsten kon gebruik worden gemaal t van de nacalculatiegegevens van de voorgaa 1- de. Dit repetitie-effect heeft zowel bij de betonwerken als de natte werken goed gewerkt, zij het dat de opdrachtgever bij hogere prestaties van de aannemer daar pas in de vervolgovereenkomst van kon meeprofi teren. Wanneer de werkonderdelen meer nieuwe elementen bevatten zonder dat kon worden teruggegrepen op reeds eerder opgedane ervaringen, is regelmatig gekozen voor een regie-achtige opzet. Het risico van de uitvoe ringsduur lag dan volledig bij de opdrachtgever. Dergelijke werkonderdelen werden veelal gekoppeld aan deelovereenkomsten waarin een beproeving werd beschreven. Naarmate ook hierbij weer ervaring was opgedaan, wer i overgegaan naar een meer risicodragende opzet. Voorbeelden hiervan zijn geweest het verdichten van de ondergrond in de as van de stormvloedkering en het maken en leggen va 1 filtermatten. Bij dit soort werkonderdelen is het van belang dat de contractpartners het eens worden over de duur van het beproeving: proces. Bij gelijkwaardige deskundigheid lukt3 dat doorgaans wel. Voor wat betreft het materieel is in het contract onderscheid gemaakt tussen gang baar materieel, dat normaal gesproken aanwezig is binnen het bestand van de aannemerscombinatie dan wel elders op de 516

Tijdschriftenbank Zeeland

Driemaandelijks bericht Deltawerken | 1987 | | pagina 18