Met spandoeken "Vogels kennen geen grenzen" kwamen de Duitsers de grens over, pro beerden de lok- en roervogels te bevrijden en raakten in gevecht met de vogelVan-* gers o Intussen heeft België een totaal verouderde jachtwet, die uit 1882 dateert en die een bijzonder lange jachtperiode voor het waterwild toestaat, de lijsterachtigen, de kievit en waterhoen vogelvrij verklaart en toestaat de houtsnip op het nest te schieten. "Er is dus nog wel meer voor ons comité te doen" vindt de heer Roeyers, die als voorbeeld van de wijze waarop sommigen in België de jacht beoefenen nog weet mee te delen, dat er soms nog met hagel op reewild wordt geschoten. De vogel vangersorganisaties (die in West-Vlaanderen een provinciale toelage krijgen!) zien pogingen tot modernisering van de jachtwet als een poging om de jacht te beperken tot "de grote heren". In Tienen viel ook een opschrift te lezen; Holland moei in eigen kot, Bernarreke schiet alles kapot - dit laatste als toespeling op de fazan- tenjacht van prins Bernliard. Er lopen in België veel te veel mensen met vuurwapens rond - en die worden niet al leen tegen vogels en dieren gebruiktMaar bij pogingen om de vuurwapenwet te ver beteren stuit men op een andere belangengroep; de wapenhandel. De strijd tegen de vogelvangers en hun schadelijke praktijken - waarmee geen woord teveel gezegd is, want wie zal de lijkjes tellen van al deze kleine zangers door een paar stevige handen doodgeknepen, gestikt in de draden van een net, of jammerlijk omgekomen in een stinkend kistje vol soortgenoten? - die strijd heeft langzamerhand toch wel enige uitwerking. In Antwerpen werden onlangs demonstraties tegen de vogelvangers gehouden. De gemeenteraad van deze stad nam een motie waar, waarin de massale vogel vangst werd betreurd. De motie had het over "mensonterende toestanden" en vroeg on verwijld een volledig verbod. Maar de provinciale raad ging er niet op in - blijk baar leggen de stemmen van de vogelvangers nog altijd te veel gewicht in de schaal. En maken diezelfde stemmen zelfs de minister van landbouw, daarginder in Brussel ook al zo angstig dat hij er volledig het zwijgen toe doet en geen maatregel neemt om eindelijk eens de verdragen van 1902 en 1950 na te doen leven? Moeten de Bel gische vogelvangers met hun harde vuisten en hun voetzoekers, die door de straten van Tienen klonken, doorgaan met het bestelen van het Europese bezit aan vogels, aan nuttige vogels, aan kleine zangers? Moet België het vangnet blijven van Europa, het enige land in West-Europa dat de wetgeving, die de trekvogels beschermt, gewoon niet uitvoert? Om die "gekende in Kalmthout", een van de beoefenaars van "de sport voor de kleine man" weer in staat te stellen te totaliseren; "470 spreeuwen, 24O lijsters, 50 rietgorzen, 84 sijsjes, 4 distelvinken, plus dan nog een honderd vinken, groenvinken en keepvinken?Om een andere "kleine man", groothandelaar, waarvan het coördinatie-comité weet heeft, blijvend in staat te stellen zo'n anderhalf miljoen frankskens per jaar te verdienen met de vogelhandel? Wacht even! Dat mag toch niet in België - dit soort vogels verkopen? Inderdaad, dat is niet toegestaan. Vandaar dat deze groothandelaren adverteren, dat men er vogels kan ver wisselen voor kanaries. Want zogenaamd ruilen mag wel. log niet zo lang geleden werd een inval gedaan bij een vogelhandelaar. Een deskundige was er bij. Maar toen men eenmaal in de stinkende onfrisse ruimte was waar honderden puttertjes in kooien zaten beweerdde de handelaar, dat het Russische putters waren, eerlijk in gevoerd. En de deskundige erkende hij niet, er moest een andere komen. Toen die de volgende dag kwam was er nauwelijks meer een puttertje over. Alleen een paar Russische exemplaren - iets groter. Les van deze gebeurtenis; men moet de bronnen droogleggen van deze vogelhandel en het onmogelijk maken dat nog langer vogeltjes de weg gaan naar het kooitje van de vinkenier of de hors d'oevreschaal van de gastronoom. Een weg, bestrooid met de lijkjes van de beestjes, die het niet waard waren om de kooi of het bord te berei ken ofwel het slachtoffer waren van "bedrijfsongevallen". J.TH. BALK. (uit ERC/Handelsblad van 2 jan. 197l)

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1971 | | pagina 7