DE REEP, 9ir HA NATUURGEBIED IN DE GROTE HENRICUS POLDER*
Historie
Vermoedelijk is de Reep als kreek ontstaan omstreeks 1350 (Duinker
ken 111 6 transgressie), toen hevige stormvloeden de kusten vanuit
de Braakman teisterden en grote stukken bedijkt land verloren gingen,
diepe kreken werden uitgeschuurd en later weer gedeeltelijk opgevuld
met grof zandig materiaal. Op kaarten van latere datum ligt-de ®eep
als kreek binnen de bedijking van de 0U(je Yevene polder. Deze polder
is door oorlogs handelingen omstreeks 1583 overstroomd (80-jarige
oorlog) Daarna is de grote Henricus polder bedijkt in 1615 door
Jacob Cats. In de tijd van Prins Maurits (1621) is de polder weer
geïnundeerd voor militaire doeleinden, waarbij het diepe stroomgat
of wiel (put) zou zijn ontstaan aan de noordelijke zijde van de
kreek. In 1637 werd de "rote Henricus polder voorgoed van de zee
afgesloten.
Toen in 1969 i.v.m. het waterbeheersingsplan van het waterschap
"Het vrije van Sluis" de Grote Henricus polder een betere ontwa
tering kreeg, bleven de overstromingen in het langgerekte kreek
dal achterwege. Beweiding was nu mogelijk tot aan de waterleiding,
die midden door het gebied is getrokken. Het gevolg was dat de
kuituurgrassen de plaats in gingen nemen van de spesifieke zout-
flora, ook al doordat het lage terrein nu beter berijdbaar was zodat
jaarlijks twee stikstof giften konden worden gegeven. In een tijds
bestek van amper k jaren waren de gevolgen al duidelijk te zien:
in het eerste jaar verdwenen de kluut en de strndplevier als broed-
vogel. In 1973 werd daarom kontakt opgenomen met het waterschap
dat de eigenaar is van het gebied. Het weiland bleek niet verpacht