De Natuur en de mens.
Er is geen ander wezen op deze aarde, die op zo*n alles doordringend
manier de natuur naar haar hund heeft willen zetten, dan de mens*
Dat hij daar grotendeels in geslaagd is, is beken d. Maar of we
daar gelukkig mee moeten zijn is een andere zaak.
De kennis, die bij dit piöces van onderwerping der natuur is
vrijgekomen, schijnt zich eerder tegen de mens zelf te keren
dan dat de mens er uiteindelijk profijt van zal hebben.
Vanuit haar plaats in de natuur is de mens gestapt in een
wereld, die de natuur eerder vijandig is. We worden steeds
afhankelijker van machines en apparaten, die ons steeds verder
voeren van de natuur. We schijnen zelfs de macht over deze pro-
dukten kwijt te raken en zijn hard op weg slaaf te worden van
onze eigen produkten.
Een wereld, die met haar technische verworvenheden de gehele
wereld voedsel zou kunnen verschaffen, maar het toch voor
elkaar krijgt om tweederde in honger en armoede te laten leven,
moet toch ergens flink in de fout gegaan 2ijn.
Nederland, dat haar laatste restje natuur opoffert aan een
destruktieve industrialisatie onder het vaandel van de noodzakelijke
groei van de ekonomie, moet zich toch gaan afvragen waar
het naar toe gaat. Wordt het geen tijd dat er nu eens nagedacht
wordt over een meer leefbare wereld in plaats van een
steeds grotere welvaart?
Het blijft nog steeds de vraag of we deze problemen kunnen
oplossen in een maatschappij, die gebaseerd is op een winst-
ekonomie waar alles aan opgeofferd wordt.
In die strijd voor het behoud van de natuur speelt onze ver
eniging natuurlijk maar een zeer beperkte rol, toch moeten we ons
m
