"badgasten" Tussen de bleke buiken van de toeristen, die als een ex tra duinenrij op het strand lagen, kon ik overdag in de week dat ik de Zwarte PoldeE"bewaakte"soms een kok meeuw of een scholekster zien. 's Morgens vroeg, als het buitengaatse deel van de Zwar te Polder, de stranden en de slikken, nog mens-vrij wa ren, zaten er soms grote aantallen steltlopers zoals die vroege ochtend met 50 kanoeten en 250 tureluurs. Deze steltlopers vinden in de slikken hun voedsel: al lerlei ongewervelde dieren - arthropoden. Het zuidelijke slik wordt in de toeristentijd onophoude lijk doorkruisd door mensen die een rechtstreekse ver binding tussen zee en dijkovergang willen. Het westelijke slik wordt regelmatig door pierenstekers bezocht. Vol gens een rapport van de Raad van Europa betekent zulk een betreding een ernstige voedselvermindering voor de steltlopers, doordat het aantal en het aantal soorten artropoden sterk afneemt door de betreding. En dat in een periode dat de steltlopers extra veel voedsle nodig hebben vanwege rui en trek Sommige soorten steltlopers hebben zwaarder te lijden dan de andere, niet zozeer vanwege het verminderde voed selaanbod (de menu's van de verschillende soorten ken ik niet nauwkeurig)alswel door hun grotere gevoelig heid voor menselijke nabijheid dan andere soorten. Datzelfde rapport van de Raad van Europa stelt o.a. dat scholeksters het langst blijven zitten: je kunt ze ge middeld tot±150 meter naderen voor ze op de wieken gaan; en dat wulpen al bij £300 meter wegvliegen. Ik zag op 22 augustus twee mensen door de slikken lopen. De 10 kanoeten vlogen pas op"j;50 meter weg. Was dat voor hen normaal Ik heb ze wel eens op grotere afstand zien wegvliegen. Pieter-Paul van Laake P.S. Op 22 aug. "78 kwamen verschillende kneutjes vanaf de pieren de zee bekijken. Op 19 sept. "78 zag ik, terwijl ik steenlopers aan het tellen, zoals gewoonlijk in het k- "wmterseizoen" ook enige paarse strandlopers tussen de steenlopers op de pieren. Bij nader toezien vond ik dat ze zich zo zenuwachtig gedroegen en wat stonden ze er raar bij. Het waren dan ook geen paarse strandlopers - maar spreeuwen. VOGELTREK: altijd even onvoorspelbaar Was er gister nog redelijk trek op zee, vandaag 2 okt. was er praktisch niets te zien. Er werd dus maar beslo ten eens naar de Zwarte Polder te rijden door de duinen vanaf Cadzand. Was de trek op zee niets, in de duinen was wel degelijk iets van de tEek te merken: op allerlei plaatsen kon de roodborst gezien of gehoord worden. Ook tweemaal een kop peltje roodborsttapuiten en twee £<j> gekraagde roodstaart. De pier aan de Zwarte Polder was de climax van de dag: 3 gekraagde roodstaart en 6 roodborsten zaten er op de basaltblokken. Verder nog een koppeltje roodborsttapuitei op de prikkeldraad en een tapuit op akkerland. Ook was ei de hele dag behoorlijk trek van putterskneu' 3 en piepers. Maar waarom alleen deze soorten en waarom alleen 00 gekras de roodstaart Raar verschijnsel,die vogeltrek -13- roodUrsttapuit

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1978 | | pagina 9