r Deze eerste bedijkingen van de schorren behoren tot de oudste van Europa en ze strekten zich uit tot ver buiten de huidige kustlijn van West Zeeuws Vlaanderen. Zo ontstonden in de 13e eeuw dp deze eilanden de eer ste dorpen. Het Zwarte Gat was een brede zijgeul van het Zwin, die de eilanden Cadzand, Wulpen en Groede van elkaar scheidde. Aan deze geul heeft de Zwarte polder uiteindelijk haar naam te danken. In de 16e en 17e eeuw vond er duinvorming plaats langs de "Vlaamse Vlakte", een gebied dat zich uitstrekte van Cap Blanc Nez in Noord Frankrijk tot aan Brugge. Een smalle uitloper hiervan zijn de duinen tussen het Zwin en Breskens, die pas konden ontstaan nadat er zich een diepe geul voor kust had gevormd: de Wielingen en die voor het zandtransport zorgde. Omdat de duin vorming plaats vond langs de bestaande eilanden gebeur de dit door onderstuiving of aanstuiving voor of tegen de dijken. De stroomgeul het Zwin was voor de rijke handelsstad Brugge van levensbelang. Vandaar, dat de Bruggelingen van alles probeerden om de verzanding van het Zwin tegen te gaan. Een poging hiertoe was de afdamming van de zijgeul het Zwarte Gat in 1^22. Toen dit geen resultaat bleek te hebben werd de dijk in IU7U weer door gestoken. De verzanding van het Zwin bleef echter doorgaan, maar pogingen om het Zwarte Gat wederom af te dammen mislukten in 1U86 en 1506, omdat de geul aanmerkelijk verdiept was. De inpolderingen van omliggende aanwassen vond gestaag doorgang. Zo werd in 155^ de Nieuwenhove polder inge dijkt, wat voor de afsluiting van het Zwarte Gat nieuwe mogelijkheden bood. Zodoende werden de huidige Zwarte polders ingedijkt. De strijd met de zee was hiermee echter nog niet gewon nen. In 1802 stroomde de polder weer onder, waarna in 1803 de huidige Zwarte polder (8 ha) werd ingedijkt en in 1829 de tegenwoordige Herdijkte Zwarte polder (2U ha groot). Het resterende deel werd nooit meer ingedijkt en vormt het natuurreservaat De Verdronken Zwarte polder, wat we in het vervolg alleen maar -8- Zwarte polder zullen noemen. Over de klei-poldergrond heeft zich door het proces van aanzanding en het spel van wind en water een laag zand afgezet van onregelmatige dikte. Langzamerhand heeft zich op de oost en west dijk van het natuurgebied duinvorming ontwikkeld. Hetzelfde is gebeurd met de dijk aan ze zeezijde van de Adornispolderwaar de in 1797 verloren gegane Compagniepolder lag. Sinds 1870 vertoont de vooroever van de Zwarte polder een overwegend beeld van aanzanding, wat zich tot op heden voortzet. Het karakteristieke gemaal gebouw erd in 1928 gebouwd en zorgde voor de afwatering van 205^ ha achterland. In 1971 werd het gemaal buiten werking gesteld omdat de toevoerleiding kwam te vervallen i.v.m. een nieuw uit gevoerd waterbeheersingsplan. Dit had tot gevolg, dat de afwateringsgeul löngzaam aan verzandde. jj; (Landschap met Zeerus) -9-

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1979 | | pagina 6