De affieh.es werden verspreid, dank zij de mede
werking van de bibliothecaresse van Sluis, over
alle W.Z. Vlaamse bibliotheken, en voorts op
K.W.L. en Eloy, en enige winkels in Sluis en
Oostburg. Tevens werd op elk knotopject een af
fiche opgehangen, zodat voor onbekenden het ge
makkelijker te vinden was, terwijl passanten ko
konden zien dat 't Duumpje" aan het knotten
was.
Voorts zorgde Peter Verdurmen ervoor dat iedere
keer weer het knotten aangekondigd werd in het
Sprokkelnieuws van Z.V.A.
Al met al waren de readbies matig te noemen.
(Totaal 7 nieuwe gezichten, 6 van K.W.L., 1 vol
wassene)
Misschien dat het project van Alex en Etienne
om op K.W.L. en Eloy in samenwerking met de
biologieleraren over natuur en milieu te spre
ken, verlucht met een filmpje en dia's, wat
meer reacties los zullen maken, want er is een
dringende behoefte aan een grotere kern van vas
te aktieve leden; de huidige vaste kern is te
klein om alle aktiviteiten goed te kunnen uit
voeren.
Sjaak Herman.
Hoe relatief is de uitspraak: Ik ben ook een van
hen, de natuurbeschermers en natuurliefhebbers
Leggen we ons oor zo hier en daar te luister dan
krijgen we de indruk dat het merendeel der Neder
landse bevolking strooit met deze reeds tot
cliché-geworden uitspraak; waarom ziet ons landje
er dan niet altijd naar? Stelt men zich misschien
kortzichtig op ten aanzien van de inhoud van het
begrip natuurbescherming? Wat ik er in grote lij
nen onder versta? Wel, 't natuurbeschermingswerk
streeft naar een situatie waarbij overleving van
flora en fauna volledig wordt gegarandeerd, dus
een minimale beïnvloeding van mens op het natuur
gebeuren. Je zult als natuurbeschermer echter wel
moeten kunnen relativeren, dacht ik, en een zeke
re manipulatie van de natuur moeten toelaten! 't
Gaat in ons zgn. democratisch Nederland van boter
kaas en eieren echter meestal veel te ver: rivie
ren mogen niet meer eroderen, eb en vloed worden
op vele plaatsen hun speelruimte ontnomen; zullen
duinen in de toekomst nog mogen stuiven? Gaan we
naar een Nederland toe waar slechts natuurgebie
den meer zullen bestaan welke door mensenhanden
werden gecreërd en vervolgens in stand gehouden?
Persoonlijk meen ik, dat de kern van de discussie
grotendeels gezocht zal moeten worden ter hoogte
van de intermenselijke verhoudingen, dus een pro
bleem van sociologische aard!
De natuurbeschermers zullen door moeten gaan, hoe
klein de beschikbare marges ook mogen zijn; zij
zijn hun verantwoording tenminste veel bewuster
op hun gebied dan velen wier wereld zich afspeelt
buiten het gehele natuurgebeuren!!
•Geert de Bruyckere
-19
A
