Inpoldering van het Markermeer?
Volgens de commissaris der koningin in Noord
Holland, R.J. de Wit, vereist de groei van de
luchtvaart een claim op de Markerwaard waar
een tweede of aanvullende nationale luchthaven
zou moeten komen.
De Rijksdienst der Ijsselmeerpolders (nota
1975) is pro inpoldering om de eenvoudige re
den dat wij er een zeer grote hoeveelheid
"ruimte" mee kunnen winnen. Ruimte, die ten
goede kan komen aan een groot aantal aspecten
van onze samenleving. (Of heeft het misschien
te maken met het veilig stellen van cë eigen
werkgelegenheid?)
Hierbij dacht men aan een wegennet om de "kop"
van Noord Holland beter bereikbaar te maken
en natuurlijk een nationale luchthaven. Wo
ningbouw behoort ook tot de ideeën. En land
bouw niet te vergeten!
En de critici van de polderplannen.
Volgens de Wit bestaat er de mogelijkheid om
tot zeer uitgestrekte natuurgebieden met on
gestoorde milieu-omstandigheden in 11 cen
trum van Nederland te komen. Alleen denk ik
dat ze er niet onder de indruk zullen komen
van dit goedgeefse argument. Want wat zij
juist willen is dat "een uitgestrekt natuur
gebied met ongestoorde milieu-omstandigheden
in 't centrum van Nederland behouden blijft!!
Directeur P. Nijhoff van Natuur en Milieu
dient de Wit van repliek. De argumenten van
de Wit komen voort uit de filosofie dat aan
de wensen van alle sectoren van onze welvaren
de samenleving blijvend moet worden voldaan.
En dat terwijl iedereen de mond vol heeft over
"de grenzen aan de groei".
De voorzitter van de Vereniging tot behoud van
het Ijsselmeer, H. Goverde, noemt de aanleg
-48-
van de Markerwaard een "Planologische kernver—
ëissing, die een falend ruimtelijk beleid onder
steunt. Hij vergelijkt het aanbod van meer land
aan ruimteverbruikers die op te grote voet le
ven met "het geven van een broek met ruimere
taille aan hen die moeten afslanken".
Hoe groot is nu eigenlijk de waarde van het Mar
kermeer voor vogels?
Voor een aantal vogelsoorten is het Markermeer
van Europese betekenis. Vrijwel de hele noord-
westeuropese populatie van het nonnetje ver
blijft bij tijd en wijle in ft Markermeer. Dit
open water levert ook het voedsel voor de aal
scholver, waarvan 80 procent van de westeuro-
pese populatie in Nederland broedt.
Zwarte stern en visdief, twee soorten die el
ders in Europa nu niet bepaalt floreren, komen
in grote aantallen voor in het Markermeer,
Inpoldering van het Markermeer heeft niet alleen
ook consequenties voor de rest van het IJssel-
meer en voor de omringende kustgebieden.
Waarschijnlijk zijn de beide delen van het IJs-
selmeer juist in hun onderlinge samenhang van
belang voor veel vogelsoorten.
Hetzelfde geldt voor de streken langs het meer
waar vogels die op het water voedsel zoeken
rusten.
-49-