Plotseling streken een 20-tal sneeuwgorzen tussen de stenen neer Ergens tussen Nummer Een en Breskens stopten we maar met tellen. Het was te koud! We fietsten verder en stopten af en toe om te kijken naar zilverplevieren of bonte strandlopers of kanoetstrandlopers (7) oef rosse grutto's, die dichtbij aan het eten waren. Bij Nummer Een keken we naar duikende middelste zaagbekken (32)futen (44) dodaars (2) en 1 mannetje eidereend. Daar verdwenen ook de eerste excursie gangers door de kou, er zouden er nog 2 volgen In de buurt van de Hogeweg bleef een sneeuwgors op het fiets-* pad zitten. Hij was' beslist niet ziek, want even later vloog hij "als een raket"(zei Frank) een eind verder. Daar zagen we ook 4 toppereenden in de Westerschelde duiken. Ze bleven nogal lang onder water. Ze hadden een heel duide lijk stuk ringvormig wit bij de overgang van snavel ën kop. Boven de Hoofdplaatse schorren was een blauwe kiekendief aan het jagen. Vermoedelijk een mannetje: zwarte vleugel punten, met veel blauwgrijs en wat bruin en een lichte stuit. Op de terug weg zagen we er nog een. Nu een volwassen mannetje. Nog enkele waargenomen vogels: vele veldleeuwerikken piepers en enkele torenvalken. Bij Hoofdplaat keerden we door de kou weer terug. We vonden nog wat dode vogels: 1 wulp, 1 meeuw en 6 schöleksters. Weer terug bij Nummer Een konden we een velduil bewonderen. Van de middelste zaagbekken en futen, die we daar nog geen uur geleden zagen waren er nog maar enkele te zien. Wel zaten er 10 bergeenden. Een grote mantelmeeuw probeerde een stuk vis te verorberen. We kwamen weer zo'n 20 sneeuwgorzen tegen. Dezelfde groep als eerder in Breskens? We keken wat rond in het bosje van Nummer Een. Een buizerd trok langzaam aan onze kijkers voorbij. Een heel donker exemplaar. We hoorden goudhaantjes in de dennen. Een waterral waggelde wat eigenaardig door een slootje en verdween in een buis. Verderop zagen we nog 2 waterrallen. Een sperwer joeg vanuit het bos over de dijk. We vonden de veren en de snavel met een stukje kop van een koperwiek. Deskundig opgepeu zeld door een sperwer?, smelleken?, kiekendief?? We keken in Breskens nog even in de haven. Een aantal wilde eenden, een stuk of 14 kuifeenden, wat waterhoenen en meerkoeten was dë oogst. Wie schetst onze verbazing als we daar bij de handels haven 2 kemphanen zien. Een mannetj met witte kraag, zomaar op de Bresken® keien. Ze gaan op de zate zitten, waar een tureluur stil staat te trekken aan een leegloper die maar niet uit het slik wil. Bij de veerhaven zitten twee waterhoenen hoog in de struiken en 4 slobeenden in het water. Op weg huis waarts langs de Nieuwe Sluis, de Zoete kreek en het Zwarte Gat zien we nog 3 brilduikers (vermoedelijk vrouwtjes of eerste jaars jongen) en 1 waterral. We horen 2 baardmannetjes en 1 waterral en zien boven de Groedse duinen 1 blauwe kiekendief vrouwtje. Maar dan is het al bijna donker en twee excursie- gangers moeten nog zo'n 20 kilometer naar huis fietsen! Petrus van 't Westeinde. Verslag wandel excursie rond de Braakman, 27-12-81. Met ongeveer 20 mensen rond een winters dus bijna volledig dichtgevroren Braakmankreek verschafte velen een mogelijkheid om al die Kerstmis kilo's weer kwijt te raken. Daarnaast waren er natuurlijk ook wat vogels. Typische wintergasten in onze streek als grote zaagbek en nonnetje; ook de brilduikers en een enkele houtsnip. Regelmatig ook groepjes overvliegende ganzen, meestal kolganzen. Sperwer en buizerd af en toe (er sliepen op dat moment ruim 20 sperwers in de Braakman elke nacht)Staartmezen en goudhaantjes in het bos; een waterral voedsel zoekend in een half openliggende sloot en maar proberen of we de baardmannetjes konden horen. Dat is dus niet gelukt. Verder bleken er ook 2 roerdompen, een purperreiger en nog steeds een ijs- vogeltje te zitten. Helaas niet vandaag in de kijker.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1981 | | pagina 6