Over het rekreatieplan Ydewalle is in het laatste
nummer van het verenigingsblad bericht. Een projekt
met een dergelijke omvang kan een bron van onrust
vormen in het waardevolle krekengebied. Ook hier vinden
we een afweging waarin ook de natuurbelangen zijn
betrokken niet terug.
En ronduit kritiek hebben we op de uitlatingen van
wethouder Dufossévan de gemeente Sluis, gedaan in
de PZC net na de zomer. Hij stelde dat de gemeente
Sluis geen beperkingen wil opleggen aan mini-campings
als er meer dan de toegeatane 5 families aan de deur
kloppen. Dit had tot gevolg dat er ten noorden van
Retranchement twee campeer-terreinen verschenen, waar
veel meer dan de 5 kampeereenheden op waren toegelaten.
Naast de rechtsongelijkheid die er zo per gemeente
ontstaat als Sluis wel en in Oostburg geen toestemming
geeft tot het plaatsen van meer tenten e.d., hebben we
grote bezwaren tegen deze gang van zaken. Juist het
Zwingebied heeft al met grote rekreatieve druk te maken.
Nieuwe campings zijn hier vanuit natuur- en landschappe
lijk oogpunt niet te accepteren. Op deze manier om
zeilt de gemeente Sluis tevens een planologische toet—
singomdat het resultaat wel eens negatief zou kunnen
uitpakken?
Een plan waar we in principe niet afwijzend tegenover
staan is recentelijk door burgemeester Spijkerboer
in de publiciteit gebracht. Als het aan de gemeente
Oostburg ligt, zal er een strook langs de kust tussen
Breskens en Nieuwe Sluis met zand worden opgespoten
en zodoende een kunstmatig duin te creëren. Naast de
recreatieve funktie staat ons een inrichting van die
duinen voor ogen, die ook de natuurbelangen kan dienen.
Met een juiste inrichting en beheer kunnen beide
belangen gediend worden en biedt dit plan de mogelijk
heid te compenseren wat er aan natuurwaarden door de
dijkverzwaringswerken verloren is gegaan.
Het doet mogelijk wat onnatuurlijk aan om zelf duinen
te creëren, maar we dienen wel te beseffen, dat bijna
heel ons kultuurland door mensen handen is gevormd.
Natuurlijk wil dat niet zeggen, dat we elk menselijk
ingrijpen dan ook maar gelijk goedkeuren.
Zo is er in de Baarzande op een laag weiland grond
gestort, terwijl het de bestemming natuurgebied kent.
Een onacceptabele zaak. Zo worden ook de laatste stuk
jes natuur in onze streek bedreigd. De houding van de
gemeente Oostburg stelt ons in dit geval teleur.
Voor ons is de oplossing hier, het laten weghalen van
de grond en niet het beboeten van de overtreder. Dit
-6-
zou recht doen aan de natuurwaarden van de Baarzande.
Nu is er weer een drassig, laaggelegen terrein verlo
ren gegaan.
Een lichtpuntje is de heroprichting van de Stichting
Landschapsverzorging Zeeland. I.s.m. de vrijwilligers
valt er nog veel werk te verzetten op het terrein
van het onderhoud van de kleine, onrendabele landschaps
elementen. Hopelijk komen ze ook toe aan het inplanten
van nieuwe hagen en bomen op de overhoekjes die zich
daarvoor lenen.
Veel van de problemen waar we mee te maken krijgen
is voor een deel terug te voeren op onwetendheid bij
bestuurders en andere verantwoordelijken wat betreft
de kennis van natuur en landschapsproblemen. Het is
elke keer weer een hele klus om ze duidelijk te maken
dat een opgehoogd weiland minder natuurwaarden kent
dan het drassige weiland. Dat de grote aantallen meeuwen
en spreeuwen nog niet wil zeggen dat het goed gaat met
de natuur. Juist op dit terrein ligt er een belangrijke
taak voor onze vereniging te wachten, waar we de komen
de tijd extra aandacht aan willen besteden.
In dat werk weten we ons gesteund door een nog steeds
groeiend aantal leden. We zitten nu ruim boven de
4 00, waaruit blijkt dat ook in deze tijd veel mensen
het belang van natuur en landschapswaarden blijven
inzien.
Het Duumpje blijft echter een vereniging van vrijwil-
ligers. Om nog meer mensen bij ons werk te betrekken
wordt op deze vergadering een voorstel besproken
voor de uitbouw van de werkgroepenstruktuufr.
Het Duumpje slaat haar vleugels uit. We vertrouwen
erop dat de broedresultaten goed zullen zijn.
-7-
