een voedselbron voor doortrekkers en wintergasten als lijs ters, koperwieken en kramsvogels. En in elk seizoen is de meidoorn een lust voor het mensenoog! In nog aan te wijzen delen van het land komt nu voor de miljoenen bomen en struiken een onderhoudsplicht. Door bacterievuur aangetaste struiken moeten worden vernietigd; de gezonde meidoorns zullen zo rigoreus worden gesnoeid dat de bloei en de vruchtzetting worden tegengegaan. Maar zijn de meidoorns inderdaad de schuldigen? 'bacterieziekte Bacterievuur - vroeger perevuur genoemd - is een infectie ziekte die door de uit Noord-Amerika afkomstige bacterie Erwinia amylovora wordt veroorzaakt. De ziekte tast niet alleen meidoorns, maar ook appel- en perebomen, lijster bessen, vuurdoorns en cotoneasters aan. Het verloop ver schilt van geval tot geval: soms zijn aangetaste bomen of struiken in een week totaal verdord, in andere gevallen blijven ze nog jaren leven. Opvallend is ook dat hun buren van dezelfde soort nogal eens gezond blijven; zij zijn kennelijk niet vatbaar. Infectie vindt onder natuurlijke omstandigheden plaats doordat de bacterie van zieke jonge scheuten en/of bloe sems wordt overgebracht door insekten en vogels, door de wind en de regen. Elders speelt de mens een belangrijke rol door transport van besmette takken en twijgen en via gereedschappen en machines. Het bacterievuur is niet gelijkmatig over het land verspreid maar concentreert zich in zogenaamde haardgebieden, die van jaar tot jaar kunnen verschuiven. In de twintig jaar die nu sinds het optreden van de bacterie in Nederland zijn Verstreken, is helaas verzuimd het spreidingsbeeld nauwkeurig in kaart te brengen. De ziekte doet zelf niet echt veel kwaad, maar wordt vooral bestreden omdat een aantal landen eist dat ingevoerde boompjes en sierheesters persS ziektevrij zijn. En dat terwijl bekend is dat in die landen, zoals in Engeland 66k bacterievuur heerst. De eisen van de buitenlandse klanten zouden dan ook een andere achtergrond kunnen hebe hebben: bescherming van de eigen kwekers tegen concurrentie. meidoorn boosdoener Er bestaat voor de ziekte geen veilige, afdoende en ruim toepasbare wijze van biologiese of chemiese bestrijding. De bestrijding van het bacterievuur vindt daarom als regel plaats door het vernietigen van aangetaste struiken. De wilde meidoorn wordt als de grote boosdoener beschouwd. -34-

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1984 | | pagina 12