10 jaar natuurbescherming w.z.vl. TIEN JAAR NATUURBESCHERMING IN WZVL, DE BALANS INLEIDING Op 29 november jl. werd in het kader van het 10-jarig bestaan van onze vereni ging een avond georganiseerd in Hotel de Zwaan te Zuidzande.Het was de bedoe ling van deze avond, de balans op te maken van wat er na 10 jaar bereikt is op het natuurbeschermingsvlak. Ter inleiding werd door Thijs Kramer namens het Duumpje die balans opge maakt. Deze inleiding drukken we hier onder integraal af. Daarna werd door burgemeester Spijker boer van Oostburg geantwoord op vra gen die hem tevoren waren toegezonden. Na de pauze volgde een levendige dis- kussie, waaraan ook door de 70-80 aan wezigen gretig werd deelgenomen. Naar aanleiding van deze avond melde de P.Z.C. enkele dagen later dat burge meester Spijkerboer zijn gemeentebestuur zal voorstellen een ambtenaar aan te trekken met een specifieke kennis van zaken op natuurbeschermingsgebied. De mate waarin een gemeentelijk beleid natuurvriendelijk is, wordt natuurlijk in eerste instantie bepaald door de politieke beslissingen van het gemeentebestuur. Daar zal een ambtenaar met kennis van zaken weinig aan veranderen, dat leert het geval 'de Reepwel. Maar anderzijds kan bij de aanpak van een heleboel gemeentelijke zaken de in breng vanuit de natuurhoek een positieve uitwerking hebban. We zullen het ge meentebestuur t.z.t. onze ideëen daarover kenbaar maken. Het was de bedoeling dat op deze avond ook de gemeentebesturen van Sluis en Aardenburg aanwezig waren. Om prak- tiese redenen is dat niet doorgegaan. Dat betekent niet dat we de diskussie met deze gemeentes uit de weg gaan. Op 4 februari a.s. zal deze jubileumavond een vervolg krijgen in Sluis. De gemeente Aardenburg wordt op 11 maart bezocht. TIEN JAAR NATUURBESCHERMING IN WZVL, DE BALANS Als we de balans opmaken van 10 jaar natuurbescherming in WZV1 ligt het voor de hand rond te kijken in de streek en zoals eén natuurbeschermer betaamt, te inventariseren, hoe het de vogels, de planten en het landschap vergaan is. Het resultaat is, zoals elke veldwaarnemer zal onderschrijven niet positief. Een ieder die verder kijkt dan de spreeuwen en de meeuwen zal erkennen dat ook de afge lopen 10 jaar de natuurwaarden verder zijn afgenomen. Men zal tevergeefs zoe ken naar een broedgeval van de grauwe klauwier in de duinen. Het laatste broed geval dateert alweer van 1977 in het duin van de Adomispolder, waar Colthof nu het rekreatiepark volbouwd. Uit de pol ders zijn de geelgorzen verdwenen en de roodborsttapuit en patrijs lijken een zelf de weg op te gaan. Het landschap is verder uitgekleed, veel overhoekjes, be kende plekjes, waardevolle graslanden zijn verdwenen, ook de afgelopen 10 jaar. De negatieve spiraal, die leidt naar eenvormigheid en verschraling van na tuurwaarden is niet gekeerd. Niet in West Zeeuws Vlaanderen, niet in Nederland. Het zou een trieste balans zijn als we het hier bij moeten laten. Toch heeft de natuurbescherming aan invloed gewon nen, al valt het niet op te maken uit wat we rondom ons zien gebeuren. Maar hoe zou onze streek er uit gezien hebben zonder natuurbescherming? Zonder ver eniging die in 10 jaar tijds uitgroeide van 50 naar 500 leden? Waarschijnlijk was het knotbomen be stand behoorlijk uitgedund en konden we vanuit alle uithoeken van WZV1, kijkend over de kale dijken en polders genieten van de statige zendmasten van de Radio Wereldomroep. Konden we misschien 's zomers zonnebaden op het strand van de Hooge Platen, nauwelijks gestoord door de enkele dwergstern, die het gewaagd had zijn nestkuiltje te graven tussen de schelpen. En konden we 's avonds weer terugkeren, lopend over de dam, die de Hooge Platen verbond met de wal, aan gelegd door de gemeente Oostburg in het kader van speerpunt Nummer Een. En om dit beeld van de jaren tachtig zonder natuurbescherming kompleet te maken: We zouden kunnen dineren in een res taurant boven het Grote Gat, dé attraktie van Oostburg. Een suggestie die wel eens in de kring van de winkeliersvereniging te beluisteren viel. Kortom, het kon nog erger! WOORDEN EN DADEN Wat we de laatste 10 jaar hebben opge bouwd is niet mis.Het Duumpje telt on dertussen meer dan 500 leden, bezit een eigen verenigingsruimte en beschikt over een tijdschrift dat er mag zijn. Het kan niet anders, dan dat brede lagen onder de bevolking overtuigd zijn van de nood zaak van natuurbescherming. Dat veel mensen de waarde erkennen van een ge varieerde flora en fauna. Dat velen de achteruitgang van natuur en landschap betreuren en zich kunnen vinden in de manier waarop het Duumpje die waarden probeert te verdedigen. Dat mag bijzon der heten, want onze vereniging heeft vaak duidelijk stelling genomen en haar mening naar buiten gebracht op een manier die voor Zeeuwse begrippen wat ongebruikelijk is. Wie zet Johannes de Doper op de westerscheldedijk om te waarschuwen voor de waterverontreini ging? Wie durft zich duidelijk tegen be paalde rekreatieve ontwikkelingen uit spreken en wie bespuit distels in het wa pen van het Waterschap? Juist! Maar het bleef niet bij woorden alleen. Van het begin af aan hebben we de zaag ter hand genomen om het achterstallig onderhoud van de knotwilgen weg te werken. Dat heeft een tastbaar resultaat opgeleverd. Als natuurbeschermingsvereniging, zon der ander pressiemiddel dan publiciteit, hebben we op een kreatieve manier ge probeerd de publieke opninie voor ons te winnen. Daarin zijn we niet onverdien stelijk geslaagd. Dat is niet alleen af te lezen uit de aanhoudende stroom nieuwe leden, maar ook aan de mate waarin gemeente en waterschap openstaan voor overleg en bereid zijn met de natuurbe- schermingsbelangen rekening te houden. Maar wat heeft dat opgeleverd? De negatieve spiraal hebben we niet kunnen doorbreken, maar zijn er andere tastbare resultaten, die het gevolg zijn van de groeiende invloed van de natuurbescher ming in onze streek? WAT WILLEN WE? Om dat te beoordelen is het noodzakelijk nog even op een rijtje te zetten wat we als natuurbeschermers eigenlijk willen. Want we moeten ook konkluderen dat na 10 jaar daar nog veel onduidelijkheid en onbegrip over bestaat, los van het feit dat nog veel te veel mensen onze vereniging het Duimpje noemen. 6

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1985 | | pagina 8