>ee€H*ie* HET ZWIN Leven tussen land en water. cr.«»lK W;t Groot formaat en de mooiste kleurenfo to's. Het moest er eens van komen. Ook het Zwin is nu vereeuwigd in een prachtboek. Het kost moeite om in de stroom van natuurboeken nog op te vallen, maar dit boek zal zeker de weg vinden naar menig huiskamer. Daarvoor tekent vooral Michel Decleer met een serie prachtige kleurenfoto's. Het is eigenlijk een kijkboek geworden. Maar dat kan ook bijna niet anders met een fotograaf, die regelmatig in het tijdschrift "Grasduinen" is terug te vinden. Er is weinig lijn in de fotoserie aangebracht, maar elke foto spreekt voor zich. De tekst wordt verzorgd door, wie anders dan Guido Bruggraeve, de conservator van het Zwin-reservaat. Hij behandelt 5 onderwerpen: - De ontstaansgeschiedenis van het Zwin; - De bufferzone van het reservaat; - De natuurhistorische waarde van het reservaat; - Het educatief vogelpark; - Wetenschappelijk onderzoek. Natuurlijk, zoals het hoort, wordt allereerst stil gestaan bij de ontstaansge schiedenis. Eens de toegangspoort tot Brugge, stukje bij beetje ingepolderd, totdat in 1872 de Internationale dijk werd aangelegd, het laatste wapenfeit van de inpolderingsgeschiedenis. Graaf Leon Lippens krijgt alle lof toegezwaaid als oprichter van het natuurreservaat in 1952, overigens geïn spireerd door het beroemde Slimbridge reservaat in Engeland. Maar de geschie denis is nog niet afgesloten. De verzanding gaat voort. Bruggraeve hoopt op een oplossing voor dit acute probleem. Wat onlogisch wordt vervolgens de bufferzone van het reservaat besproken. Terecht wordt gesteld: "Wat dit duinen- verhaal betreft kunnen we gerust stellen dat dit gebied buitengewoon interessant is. Het is al zo interessant als het Zwin zelf. Een mooiere en betere buffer is dan ook onvoorstelbaar". Kortom: géén marinehaven in het duin! Het Zwin grenst in het oosten aan: "het Nederlands Zwin". Een toch wel erg beperkte opvatting. Onjuist is de constatering dat de toegankelijke zone op Nederlands grondgebied door de gemeente Sluis wordt gehuurd. Je zou het wel zeggen met als die toeristen, maar ook dit gebied is in beheer bij het Zeeuwse Landschap.... Over de verblijfsrecreatie naast het Zwin heeft Guido geen goed woord over: "Al met al toch vrij ongegrijpelijke toestan den in een land dat op gebied van natuurbescheiming en ruimtelijke orde ning één der meest vooruitstrevende landen van Europa is". In "De natuurhistorische waarde van het reservaat" etaleert Giudo Bruggraeve zijn grote kennis van het gebied. Als de ideale gids leidt hij een ieder langs kreken, slikken en schorren en niets blijft onbesproken. De edukatieve waarde van het vogelpark is het volgende hoofdstuk. Uitgebreid wordt stil gestaan bij de herinplanting van bedreigde vogelsoorten: kwak, ooievaar en grauwe gans. De meningen zijn daarover in natuurbe schermingskring verdeeld, en in boeren- kring onverdeeld negatief. In het vogelpark worden gekwetste vogels verzorgd. Jaarlijks worden 250.000 - 300.000 bezoekers ontvangen waarvan 8% het schor intrekt. Tenslotte wordt stilgestaan bij het wetenschappelijk onderzoek. Naast de aktiviteiten van enkele universiteiten beperkt zich dat tot vogelringonderzoek. Maar daarvan zijn er dan wel meer dan 150.000 geringd! Al met al een boek dat iedere bezoeker van het Zwin van de nodige informatie zal voorzien en een plaatjesboek van niveau. HET ZWIN Leven tussen land en zee. Giudo Bruggraeve [tekst] en Michel Decleei 112 pagina 's [foto 's] Uitgeverij: Marc van de Wiele, Brugge Prijs: f55,- 8

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1987 | | pagina 8