RECREATIE
NOTA SLUIS
SBB
NIEUWE STIJL
RESISTENTIE
Met stijgende verwondering lazen we het
verslag in de krant van het bezoek dat
leden van Gedeputeerde Staten hebben
gebracht aan de gemeente Sluis. Uit dat
verslag vernamen we dat Gedeputeerde
Staten bereid zijn mee te werken aan de
uitbreiding van twee minicampings (die
van Belois en Vermue tussen Retranche-
ment en het Zwin). Enkele jaren geleden
hebben G.S. juist medewerking aan deze
uitbreiding onthouden. Daarnaast kan de
gemeente ook op medewerking rekenen
bij de realisatie van 60 zomerwoningen
bij Retranchement.
Twee zaken springen hierbij in het oog.
De argumenten die ten grondslag liggen
aan de koerswijziging van G.S. en de
manier waarop dit gebeurt. Zoals zo vaak
in onze provincie worden er in een infor
meel overleg door G.S. leden toezeg
gingen gedaan, terwijl een planologiese
procedure nog moet starten. Van een
evenwichtige belangen afweging door
G.S. kan nu al geen sprake meer zijn
omdat de toezegging aan de gemeente al
is gedaan. Blijkbaar is men niet geïnteres
seerd in de argumenten die bezwaarden in
de verdere procedure naar voren brengen.
Vooral voor de natuurbescherming is dit
een frustrerende gang van zaken.
Dit wringt temeer omdat bij deze re-
kreatieplannen er ruimtelijk wel het een
en ander aan de hand is. G.S. heeft naar
we mogen aannemen enkele jaren geleden
niet voor niks de campingplannen afge
wezen. Welke argumenten de G.S.leden
op andere gedachten hebben gebracht
blijft vooralsnog onduidelijk.
Die argumenten zullen zeker niet te ont
lenen zijn aan de rekreatienota van de
gemeente Sluis. In die nota wordt alleen
de wenselijkheid van de realisatie van de
campings uitgesproken. De verschilende
bezwaren door ondermeer door onze ver
eniging naar voren zijn gebracht worden
op geen enkele inhoudelijke manier door
de gemeente weerlegd. De behandeling
van onze bezwaren in de inspraakproce
dure is ronduit een aanfluiting. In zowel
de behandeling van de rekreatienota in de
raadskommissie en de gemeenteraad
werd er nauwelijks aan onze bezwaren
aandacht besteed. In het raadsvoorstel,
dat we van de gemeente kregen toege
stuurd zou er op onze bezwaren worden
ingegaan. Daarvan vinden we in het
raadsvoorstel weinig terug. De gemeente
stelt in dit raadsvoorsteklndien de uit
breidingsmogelijkheden op de bedrijven
van Vermue en Belois worden beperkt tot
maximaal 45 eenheden kan aantasting
van aanwezige natuurwaarden zoveel
mogelijk worden beperkt. Overigens vin
den we, dat we met deze nota wel degelijk
is gestreefd naar een evenwichtige ver
houding tussen natuur, landschap en re-
kreatie. Einde citaat. Het lijkt erop alsof
de gemeente denkt dat als we dit maar
zoveel mogelijk blijven herhalen het uit
eindelijk ook zo zal zijn.
Op onze opmerkingen over het introdu
ceren van een ekonomies belang, de eisen
die bv. de boomkikker stelt aan deze
omgeving die gebruikt wordt als migratie
route en de onwenselijkheid van rekreatie
ontwikkelingen in de buurt van het Zwin,
terwijl er op korte afstand een recreatie
speerpunt ligt bij Cadzand Bad, daarop
wordt niet ingegaan.
Dat de G.S.leden vervolgens zeggen in
deze rekreatienota voldoende aanknopin
gen te vinden voor het ondersteunen van
de wens em nieuwe campings te reali
seren en een zomerwoningenkomplex,
dan begrijpen we niet waarop ze zich
baseren. Dat vervolgens verregaande toe
zeggingen worden gedaan aan de gemeen
te Sluis doet helemaal de deur dicht,
voor ons.
In Nederland zijn er 3 organisaties die
natuurterreinen beheren. De Vereniging
tot behoud van Natuurmonumenten en de
provinciale landschappen als partikuliere
organisaties. Staatsbosbeheer (SBB) als
rijks natuurbeheerder. In elke provincie
hebben die drie organisaties afspraken
gemaakt om elkaar bij de aankoop en het
beheer van de terreinen niet in de wielen
te rijden. Zo is ook Zeeland verdeeld in
invloedssferen. SBB bestrijkt de helft van
de provincie. Natuurmonumenten en het
Zeeuwse Landschap ieder een kwart
In onze streek hebben we met het
Zeeuwse Landschap te maken en met
SBB. Het Zeeuwse Landschap beheert
vooral de gebieden in de noordelijke helft
van WZV1. SBB heeft haar bezittingen in
het zuiden (Toniobosje bij Sint Kruis, de
Eekloosche Watergang) en het oosten
(Braakman) liggen.
Tot voor kort waren de kontakten met
SBB minimaal. Sinds kort is SBB gereor
ganiseerd. Piet van Grevenbroek is dis-
trikstshoofd geworden voor een deel van
Zeeland, waaronder ook Zeeuws Vlaan
deren valt en Renee Steijn is als distrikts
assistent voor geheel Zeeuws Vlaanderen
de man die de dagelijkse gang van zaken
in onze regio regelt. Met deze twee mede
werkers van SBB hadden we onlangs een
kennismakingsgesprek. Uiteindelijk wer
ken we in het zelfde gebied en een goede
samenwerking kan voor beiden van nut
zijn.
Het gesprek verliep in een uitstekende
sfeer en we zijn heel wat wijzer geworden
over wat de reorganisatie van SBB in
houdt. SBB mag zich tegenwoordig alleen
maar bezig houden met het eigenlijke
beheer. De aankoop van de terreinen
wordt door andere afdelingen van het
ministerie van Landbouw en Visserij ge
regeld. Die bepalen ook met welk doel
zo'n aankoop plaatsvindt. Dat kan zijn
een natuurbehoudsdoel, maar ook met de
bedoeling het gebied te gebruiken voor de
bosbouw of in te richten als rekreatiege-
bied. SBB is dus geen louter natuurgebie
den beherende organisatie. Voor ons is
dat belangrijk te weten, omdat dat kan
verklaren waarom ze in een gebied bomen
planten en het beheer niet richten op
natuurbeheer.
Een belangrijke taak voor de komende
tijd vinden Piet en Renee het opstellen
van beheersplannen voor de verschillen
de natuurgebieden die ze in beheer heb
ben. Op dat terrein is er nogal wat achter
stand weg te werken. Op een aantal plaat
sen gebeuren er ook dingen in natuur
gebieden die niet horen, zoals het strooien
van kunstmest. Met de beheersplannen in
de hand hopen ze in de toekomst tot een
goed doordacht natuurbeheer te komen.
Geld speelt in deze tijd van bezuinigingen
ook in het beheer een rol. SBB krijgt maar
een beperkt budget tot haar beschikking
zodat niet alle wensen meteen gereali
seerd kunnen worden. De bomen groeien
ook voor het natuurbeheer niet meer tot in
de hemel. Uitgebreid werd er gediskussi-
eerd over het relatief dure beheer van dij
ken. Vooral met een beperkt budget moet
er bij de aankoop van terreinen keuzes
gemaakt worden. In principe blijven alle
dijken aankoopwaardig. Maar een stre
ven naar beheerbare konsentraties dijken
is vanuit kosten overwegingen gewenst.
Afgesproken is dat dit overleg regelmatig
zal plaatsvinden, zodat een nauwere sa
menwerking tussen SBB en de regionale
natuurbeschermingsverenigingen in het
verschiet ligt.
Na insekten en schimmels zijn er nu ook
onkruiden die niet meer gevoelig zijn voor
bestrijdingsmiddelen. In de afgelopen ja
ren is de resistentie tegen onkruidbestrij
dingsmiddelen op basis van zgn. triazinen
sterk toegenomen, zowel in het aantal
soorten als in de verspreiding ervan. In
Nederland zijn er nu acht onkruidsoorten
bekend die ongevoelig zijn voor dergelijke
middelen en over Europa loopt dat aantal
op tot meer dan dertig soorten. Dit blijkt
uit een artikel in het tijdschrift Nieuws uit
Wageningen van juni j.l.
Onkruiden kunnen de opbrengst van land
en tuinbouwgewassen sterk verminderen
en worden daarom verwijderd of met
chemiese middelen gedood. Over de ge
hele wereld ontstaan thans onkruiden die
niet langer gevoelig zijn voor deze on
kruidbestrijdingsmiddelen. Ze ontstaan
in meerjarige gewassen zoals in de fruit
teelt en in de boomkwekerij, waar steeds
weer met dezelfde middelen wordt gespo
ten. Vooral in een gewas als mais is het
probleem omvangrijk.
In Nederland zijn op maispercelen zwarte
nachtschade en melganzevoet de meest
voorkomende resistente onkruiden. In de
fruitteelt gaat het vooral om klein kruis-
kruid en straatgras. Het vermoeden be
staat dat de nu beschikbare gegevens nog
maar een zwakke afspiegeling is van de
werkelijke situatie. Tot dusver komen er
nog niet veel klachten omdat nog andere
19
