DE LEZERS HEBBEN HET RECHT TE WETEN HOE DE BESTUURDERS ZICH GEDRAGEN. Frans Bosscher vertrekt als verslaggever voor West Zeeuws Vlaanderen bij de P.Z.C. Hij studeerde eigen tijdse geschiedenis in Groningen (zeer eigentijds was zijn afstudeeronderwerp in '84: de buitenlandse poli tiek van Mexico in de periode '76-'82, een tijdvak dat niet eens was afgelopen toen hij eraan begon). Via een korte flirt met het onderwijs, wat los werk bij het universiteitsblad en het Nieuwsblad van het Noorden, kwam hij in het vooijaar van 1986 bij de P.Z.C. terecht. Nu hij een kleine 3 jaar het wel en wee in West Zeeuws Vlaanderen gevolgd heeft, is er alle aanleiding hem eens aan de tend te voelen over z'n motivatie, de regionale politiek, de hoogbouw en niet te vergeten de krant. 'Je hebt wel een stugge Groninger voor je zitten' waarschuwde hij me vooraf in een Temeuzens café. Een uitdaging dus. Is de journalistiek een bewuste keuze ge weest voor jou? Ja, nadat ik in het onderwijs niet dat kon doen wat ik voor ogen had, heb ik alles op de journalistiek gezet. In feite is het dezelfde missiedrang dat me in het onder wijs trekt: Om mensen van informatie te voorzien. Zelf bezit ik een akelige nieuws gierigheid naar hoe de wereld in elkaar zit, waarom zo en niet anders. West Zeeuws Vlaanderen was voor mij dan ook geen eindpunt. Ik héb er nooit een geheim van gemaakt, dat m'n ambitie ergens anders ligt. Ik ga nu de redaktie binne-/buiten- land doen bij de Nieuwe Apeldoomse Courant. Dat is een logisch vervolg,om dat het meer past bij m'n interesse voor de grotere verbanden in de wereld. Ken je die krant, of maakt het voor jou niet uit bij welke krant je terecht komt? Nee eigenlijk niet. Ik vermoed, dat het een konservatieve naam heeft. Maar reputa ties van kranten neem ik altijd met de no dige korrels zout. Zo staat de P.Z.C. be kend als een krant met een sterk protes tants-christelijke inslag en staat de Stem voor katholiek. Niks van gemerkt en het is volgens mij ook niet aantoonbaar. De krant is in Nederland geëvolueerd. Een krant wordt niet meer geschreven voor een vaste lezersgroep. Kranten onder scheiden zich tegenwoordig niet zozeer naar de politieke kleur of religieuze ach tergrond, maar meer in de benadering van het nieuws, de presentatie en de aandacht voor achtergronden. Het verschil tussen de P.Z.C. en de Stem is vooral het ver schil in aanpak. De Stem heeft gekozen voor een 'streamer', een 6-7 koloms kop. Dat brengt met zich mee, dat er minder ruimte is voor tekst en dat de redaktie elke dag onder druk staat om artikelen te leve ren, die zich lenen voor zo'n aanpak. En dan komt het voor dat er grote koppen verschijnen boven artikelen die eigenlijk weinig nieuwswaarde bezitten. Uiteinde lijk wordt zo'n keuze niet bepaald door een linkse of rechtse koers, maar is het eerder een kwestie van verkoopcijfers. De Stem denkt zo meer lezers te trekken, de P.Z.C. heeft er voor gekozen de lezer zo veel mogelijk informatie te verstrekken. Maar ik sluit niet uit dat de P.Z.C. ook meer de kant van de Stem op zal gaan. Voor elke krant staan de verkoopcijfers voorop, daarmoeten we niet moeilijk over doen. Een verwijt dat je nogal eens hoort, bv. bij gemeentebestuurders is, dat de krant alleen geïnteresseerd is in negatief nieuws, want dat wordt graag gelezen. Dat past mooi in jouw verkoopverhaal. Toch is dat geen waar. Een regionale krant als de P.Z.C. wil al het nieuws uit de regio melden, dat interessant is voor de man uit de straat. Als gemeentebesturen met fraaie plannen komen, zijn wij de eerste om daar informatie over te geven, uitvoerig zelfs. Want hoe klein ook, elke verandering in de bestaande situatie moet doorgegeven worden, daar hebben lezers recht op. De Lockefeer-affaire wordt vaak genoemd als een zaak, waar de krant garen bij gesponnen heeft. Maar de fik is opgestookt binnen het college, daarpikten ze het patriarchale gedrag en het gezuip niet meer. Voor mij geldt, dat als boeren met een prachtig plan komen voor een milieu vriendelijk bedrijf en er loopt nog een gast rond, die van de tarwe wel brood wil bakken, dan vind ik dat leuk nieuws om aandacht aan te besteden. Een afgeleide taak van de journalistiek is om in de gaten te houden, wat er met ge meenschapsgeld gebeurt. Als de gemeen te Sluis een plan presenteert voor een Zwinmuseum dat zes en een halve ton kost en lieden zeggen dat dat plan niet aan de kwaliteitseisen voldoet, dan moet dat gemeld worden. Je hebt de plaatselijke politiek nu een kleine drie jaar gevolgd, wat is je indruk, en als je daar zo dicht op zit, heb je dan niet de neiging om mee te gaan regeren? Er is over het algemeen weinig strijd in 9

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1988 | | pagina 11