GEROTZOOI IN HET ZWIN
V
De aanleiding is bekend. Guido Burg-
graeve, conservator van het Belgisch
deel, klaagt al jaren over de verzanding
van het Zwin. Het gevolg van de verzan
ding is, dat de slikken verdwijnen en
daarmee de kenmerkende steltlopers,
zoals bonte- en krombekstrandlopers.
Ook zorgt de verzanding voor minder
overstromingen van het schor, zodat er
veranderingen optreden in de zoutmin-
nende plantengroei. Ik heb al eerder in
dit tijdschrift m'n bedenkingen geuit
over de mogelijkheden om de verzan
ding tegen te gaan. Het middel kan wel
eens erger zijn dan de kwaal.
Op verzoek van België werd de interna
tionale Zwinkommissie weer nieuw le
ven ingeblazen. In een werkgroep met
deskundigen uit beide landen werd een
werkplan opgesteld. De Zwingeul zou
opnieuw uitgediept worden, zodat het
probleem enkele jaren vooruit gescho
ven kan worden. Tijd die men wil gebrui
ken voor bezinning en onderzoek.
De eerste de beste dag werd het werk
schema al overboord gegooid door de
aannemer. Hij vond het makkelijker
om het Zwin een paar weken af te dam
men.
De verontwaardiging aan Nederlandse
zijde was groot. Vele werkgroepverga
deringen waren voor niets geweest. Het
graven in een natuurgebied kent zo z'n
risiko's. Vandaar dat was besloten met
een kleine zandzuiger te werken. Nu
reden er grote vrachtwagens rond.
Het afsluiten van de Zwingeul heeft
grote konsekwenties voor het bodemle
ven in de geulen van het Zwin. Dit
bodemleven, schelpdieren en pieren, is
helemaal ingesteld op een regelmatige
overstroming. Een bemonstering lever
de het resultaat op dat de dieren waar
schijnlijk wel een paar dagen zonder
vloed kunnen overleven, maar weken
achtereen zou desastreus zijn. Een kom-
promis werd bereikt. De Zwingeul
mocht door de weeks worden afgesloten
maar moest in het weekend weer worden
doorgestoken. Het idee om in de mon
ding een zandvang te maken werd aan
vaard. Daardoor kan het uitdiepen van
de geul mogelijk voor enkele jaren een
oplossing bieden. Met het vrijkomende
zand werd een strandhaak aangelegd op
Nederlands grondgebied. Dit was een
oude wens van het Zeeuwse Land
schap. Hierdoor ontstaat een nog maar
sporadisch overstromende strand
vlakte. Dit natuurlijke milieutype is
bijna overal verdwenen langs onze kust.
Of de zandvang goed zal werken is maar
de vraag. De geul is om financiële rede
nen maar over een breedte van 40 meter
uitgegraven en niet zoals eerder was af
gesproken 100 meter. Veel tijd om nieu
we plannen te bedenken is er dus niet.
Binnen enkele jaren zijn we weer net zo
ver. Van Nederlandse kant zal er in ie
der geval de eis gesteld worden om niet
meer met een Belgische aannemer in zee
te gaan. Het lijkt me vooralsnog beter
het werk verder aan de zee en de wind
over te laten.
Thijs Kramer.
B
