BERICHTEN
een antwoord aan
Sluis
DIE IS VAN
't DUUMPJE
'Natuurgebieden in Sluis al jaren onbe
schermd'. Dat was de titel van een arti
kel in het vorige nummer van dit tijd
schrift. Gekonstateerd werd, dat de na
tuurwaarden in de gemeente Sluis on
voldoende beschermd worden, omdat in
het bestemmingsplan buitengebied geen
stelsel van aanlegvergunningen van
kracht was. Het gemeentebestuur was
hierom wel op formele en informele
wijze gevraagd, maar zonder resultaat.
Kortom, 'een onverkwikkelijke zaak', zo
werd in het artikel gesteld.
De gemeente heeft de aanteigingen van
't Duumpje niet zomaar naast zich neer
gelegd, zoals iedereen in de krant kon le
zen. In een gepeperde brief werd gesteld,
dat het bestemmingsplan de natuurge
bieden momenteel wel degelijk be
schermd en dat bijvoorbeeld de werken
inhet Zwin wel een een aanlegver-
gunning zijn gebonden. Het college eiste
dat er in het tijdschrift een rektifikatie
wordt opgenomen.
De brief heeft geleid tot een gesprek tus
sen het Duumpje en het gemeentebe
stuur. In het gesprek werd duidelijk dat
de waarheid in het midden lag. De
natuurgebieden, inklusief het Zwin, zijn
op dit moment beschermd door een
aanlegvergunningenstelsel. In het ar
tikel was geen rekening gehouden met de
uitspraak van G.S. over het bestem
mingsplan. Daarvan was het Duumpje
ook niet op de hoogte gesteld, en dat
hoort toch eigenlijk wel omdat onze
vereniging zogezegd in de procedure
zat'. G.S. had speciaal met het oog op
het Zwin in een aanlegvergunningen
stelsel voorzien, omdat ze vond dat een
zo'n belangrijk natuurgebied niet zonder
kan.
Maar de agrarische gebieden met
natuurwaarden zijn nog niet beschermd!
En wat oppervlakte betreft is dat de
grootste hap. Het gaat dan over weilan
den zoals de Krabbekreek, die tussen
Sluis en St. Anna ter Muiden en rond de
wallen van Sluis en Retranchement.
Voor deze gebieden moet het bestem
mingsplan nog steeds aangepast wor
den. Tijdens het gesprek werd nogmaals
een beroep op het gemeentebestuur ge
daan om snel een voorbereidingsbesluit
te nemen voor deze gebieden, zodat ter
overbrugging totdat een echte bestem-
mingsplanwijziging de procedure heeft
doorlopen, in de bescherming is voor
zien. De burgemeester zegde toe dit in
overweging te nemen.
Ondertussen is een tweede kontroverse
ontstaan met het gemeentebestuur van
Sluis. Het college is van plan verschil
lende verblijfsrekreatieprojekten te re
aliseren tussen Cadzand-Bad en Retran
chement. Sluis wil ook meepikken uit de
rekreatieruif. Dat die ook een bodem
kent is blijkbaar nog niet doorgedron
gen. Wel bij de rekreatiesektor zelf. Dat
heeft geleid tot een unieke koalitie,
waarbij de Recron, de vereniging van
kamping eigenaren en het Duumpje ge
zamenlijk in een brief bij de gemeente
raad hebben aangedrongen op het niet
door laten gaan van de plannen.
Het gaat om het realiseren van twee
nieuwe kampings, bij de boerderijen van
Vermue en Belois, waar nu al kamperen
bij de boer is toegestaan. Verder gaat het
om een nieuwe kamping aansluitend bij
de kamping de Lange Strink en een
zomerwoningenkomplex in de Versche-
polder bij Retranchement. Volgens de
Recron is de bezettingsgraad in deze
regio al onder de maat op de kampings,
en de zomerwoningen zijn voor Retran
chement ook niet zo interessant, omdat
veel inwoners in het dorp zelf huizen ver
huren en er een konkurrent bijkrijgen.
Wij vinden dat in deze omgeving geen
nieuwe verblijfsrekreatie mag komen
omdat het gebied grote natuurpotenties
kent, die in het Natuurbeleidsplan van
Braks worden erkend. Trouwens om
vooruit te lopen op de uitwerking van het
streekplan voor de kust van WZV1 dat
dit vooijaar wordt gepresenteerd is op
dit moment ook niet gepast.
Als je geruime tijd meedoet met vogels
tellen en andere werkzaamheden van 't
Duumpje raak je een beetje bekend in de
streek: Dat is er een van 't Duumpje!
Je hoort geregeld opmerkingen in de
aard van: Doen jullie daar iets aan? Het
gaat dan om een lang geleden goedge
keurd plan om te bouwen in de duinen
van Breskens. Of het gaat om enkele bo
men die plotseling doodgaan. We probe
ren daar dan ook wat aan te doen. Het
wordt in ieder geval doorgegeven aan het
bestuur.
Geregeld worden er ook vogels ge
bracht. Of er wordt gebeld over vogels.
Bel gerust. Men is altijd welkom. Ook al
is het voor niets.
Deze zomer belde iemand uit Philippi
ne. Er had zich een vogel doodgevlogen
tegen een raam. Hij wist helemaal niet
wat het was. Nog nooit gezien. Een
vogel met groene poten. Niet zo'n lange
snavel. Ik dacht: Dat is een waterhoen.
Dat zei ik ook. Nee, een waterhoen
kende hij wel. Hij was lid geweest van
een natuur of vogelbeschermingsvereni
ging in het noorden des lands. Kende
vogels genoeg zo te horen. Dus geen
waterhoen. Vraag het Henk Castelijns,
zei ik. Hij woont in Philippine, dat is zijn
territorium en een zeer bekend en des
kundig vogelaar. Die had hij al gebeld.
Niet te bereiken. Was zeker op zijn
zomerse trektocht. Misschien is het een
groenpootruiter dacht ik. Dat wist hij
niet. Zijn vogelboek lag nog ergens an
ders. Het was al avond, maar zomertijd.
Ik naar Philippine, 24 kilometer.
Het was een waterhoen. De Petterson
erbij ter overtuiging. Een jong water
hoen. Niet zwart, maar bruin. Wel al
met de onmiskenbare groene poten. Hij
schaamde zich wel om mij zo ver voor
niets te laten komen. Geeft niets. De
volgende keer is het misschien wel de
moeite. Ik ben eigenlijk vergeten te zeg
gen: Doe wat aan dat raam. Hang er
halve gordijnen voor of bloemen.
Petrus van 't Westeinde.
1 2
