TV PLUUMPJE VAN T DUUMPJE V Haaien bedreigd De tanden zijn vooral in de monding van het Zwin te vinden en op het strand enke le honderden meters richting Knokke en de andere kant uit richting Cadzand- Bad. In totaal over een lengte van onge veer 1 kilometer. Alle haaietanden, maar ook de fossiele schelpen, zijn los geraakt uit lagen die voor de kust bloot spoelen en vervolgens op het strand wor den afgezet. Vermoedelijk speelt de Zwingeul een belangrijke rol bij het aan voeren van de haaietanden. Mogelijk dat een sterke ebstroom de laag met tanden vrij maakt. Dat verklaart waarom er juist hier zoveel worden aangetroffen. De fossiele haaietanden zijn zowat over al op het strand te vinden rond het Zwin. De grootste aantallen komen voor in de strook met fijn schelpengruis. Het schuren op de zeebodem heeft de fossielen gepolijst. Vandaar ook zoveel "gladde stenen". Dit zijn fossiele "glau- conietzandstenen", zo'n 50 miljoen jaar oud. De laatste tijd worden ook veel fossiele haaietanden gevonden op de plaatsen langs de kust waar het strand' is opge spoten met zand uit zee in het kader van de dijkverzwaringswerken. De haai wordt door overbevissing be dreigd. Als geen drastische beperkingen worden gesteld aan de haaienvangst is de kans aanwezig dat de dieren uit sterven. De voornaamste reden van de snel teruglopende haaienpopulatie is de steeds grotere populariteit van het haaie- vlees en de haaivinnesoep. Daarnaast belanden nogal wat haaien als bijvangst in de netten van de vissers. Ook langs onze kust komen haaien vrij algemeen voor. Vooral de doornhaai en de hondshaai worden in grote hoeveel heden gevangen en op de vismarkt aan gevoerd. Het zijn vissen van 50 a 100 cm lengte, die ontdaan van kop, vel en vin nen als "zeepaling" worden verkocht. Pas de laatste jaren is enig wetenschap pelijk inzicht ontstaan in de vitale rol die haaien hebben gespeeld in het evolutie proces van het zeeleven. Haaien hand haven al 400 miljoen jaar de ekologische gezondheid en het biologisch evenwicht van de zeeën. Het is dan ook een ramp voor het leven in zee als de haai ver dwijnt. Thijs Kramer Een nieuwe rubriek in dit tijdschrift. Het is namelijk niet allemaal natuur- ellende, dat we tegenkomen in onze streek. Er gebeuren gelukkig ook regelmatig hele positieve dingen. En ook dat verdient aandacht. Het eerste Pluumpje van 't Duumpje gaat naar de heer du Fossé uit Sluis. De reden hiervoor vormt de positieve bijdrage aan de rust rond de enige broedkolonie van oeverzwaluwen in West Zeeuws Vlaanderen. In een voorgaand nummer is al gemeld dat er weer oeverzwaluwen broeden in onze streek. Dat was zo'n 10 jaar geleden. Oeverzwaluwen broeden in steile wanden, die vooral langs rivieren en beken voorkomen. In de steile oever- wand graven ze een horizontale gang. Op het eind wordt het nest gebouwd. In Nederland broeden ze bij gebrek aan een natuurlijke steilkant vaak in kunst matige wanden, zoals een afgegraven dijk, een zandwinput, opgespoten terrein e.d. In onze streek broeden ze vooral langs de Passageule, waar ook nogal wat zand gewonnen is. De achteruitgang van de oeverzwaluw in West-Europa wordt niet alleen gewijd aan een gebrek aan geschikt broedbiotoop. Ook wordt vermoed dat problemen in de overwinterings- gebieden, zoals de oprukkende Sahel, het voor de oeverzwaluw moeilijk maken te overleven. In onze streek was de oeverzwaluw dus alweer 10 jaar verdwenen als broed- vogel. Totdat vorig jaar Martin de Poorter ten noorden van Retranchement weer oeverzwaluwen ontdekte. De vogels broeden in een zandafgraving. Er werden een 20 nestgangen ontdekt. Dit jaar werd er weer met spanning uitgekeken naar de terugkomst van de oeverzwaluw. Maar niet alleen de zwaluwen hadden de plek ontdekt. Het terrein werd ook regelmatig gebruikt door motorcrossers, die er een heel circuit hadden uitgezet. Ze crossten in vliegende vaart tot op een meter van de nestholten. Een vriendelijk verzoek om de broedkolonie te ontzien werd door hen in de wind geslagen. Dat bracht het bestuur van 't Duumpje ertoe de eigenaar van de zandafgraving te benaderen, de heer J. du Fossé. Hij was bereid de zandafgraving gedu rende het broedseizoen te sluiten. De broedkolonie breidde zich dit jaar nog uit tot meer dan 40 broedparen. Voor dit vogelvriendelijk gedrag gaat het eerste pluumpje van 't Duumpje naar hem. Wie volgt? 13

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1990 | | pagina 15