V BLOEMENPRACHT OP DE VRIJE DIJK Naar de kerk 8 Enkele kilometers zuidelijk van de weg IJzendijke - Philippine ligt één van de fraaiere dijken uit onze streek: de Vrije Dijk. Zelf nèt op Belgisch grondgebied gelegen, markeert de dijk de landsgrens over een afstand van dertien kilometer. Op haar mooist is ze tussen twee typische grensgehuchtjes: het Mollekot en de Maagd van Gent. De weg is er nog bestraat met kinderkopjes, buiten wat lokaal landbouwverkeer heerst er rust. Afgezien dan van het gezoem en gefladder van duizenden insekten op en rond de bloemen van ondermeer marjolein, donderkruid en borstelkrans. foto:Peter Verdurmen De Vrije Dijk kreeg haar naam na het vaststellen van de rijksgrens in 1664. Er werd overeengekomen, dat de erlangs en erover lopende weg vrij zou zijn van tol tarieven voor de Nederlanders. Het oos telijk deel, van de Posthoorn (onder Phi lippine) tot het Mollekot, werd om streeks 1530 aangelegd bij de bedijking van de zuidelijker gelegen polders. Het westelijk deel is direkt na 1664 aange legd, dwars door de toenmalige Oude- manspolder en Jonkvrouwpolder. De Spanjaarden vreesden de Nederlandse gewoonte om in geval van oorlogsdrei ging polders onder water te zetten. In derdaad heeft de Vrije Dijk bij een over stroming in 1672 en inundatie om streeks 1711 als waterkering dienst ge daan. Mijn eerste bezoekjes aan de Vrije Dijk zijn een verhaal apart. Als één van de weinige jongens van de R.K. Jongens school St.Jozef kwam ik in aanmerking voor het zangkoor "de Rietvinkjes": zuster Immaculata hield alleen van hoge stemmetjes. Elke zondag zongen we in de hoogmis. Toen ik, beginjaren zeven tig, de baard in de keel kreeg was dat afgelopen. Kerkbezoek was bij ons thuis echter verplicht, dus daar kwam ik niet zomaar onderuit. In die tijd had de R.K.kerk in IJzendijke nog drie zondagsdiensten: een mis op za terdagavond en 's zondags de vroege en de hoogmis. Mijn ouders gingen zater dags en later naar de hoogmis, dus wat deed ik: elke zaterdagmorgen stapte ik op de fiets, zogenaamd voor de vroege mis, maar mijn tochten voerden me in andere richtingen. Mijn interesse voor de natuur was al ontwaakt, en zo ont dekte ik ook de Vrije Dijk. Met name het trajekt tussen Mollekot en de Maagd van Gent gezocht ik regelma tig. De dijk is hier en daar steil door sneden, om boeren toegang te verlenen

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1991 | | pagina 10