V
BLOEMENPRACHT
OP DE VRIJE DIJK
Naar de kerk
8
Enkele kilometers zuidelijk van de weg IJzendijke - Philippine ligt één van de fraaiere dijken uit
onze streek: de Vrije Dijk. Zelf nèt op Belgisch grondgebied gelegen, markeert de dijk de landsgrens
over een afstand van dertien kilometer. Op haar mooist is ze tussen twee typische grensgehuchtjes:
het Mollekot en de Maagd van Gent. De weg is er nog bestraat met kinderkopjes, buiten wat lokaal
landbouwverkeer heerst er rust. Afgezien dan van het gezoem en gefladder van duizenden insekten
op en rond de bloemen van ondermeer marjolein, donderkruid en borstelkrans.
foto:Peter Verdurmen
De Vrije Dijk kreeg haar naam na het
vaststellen van de rijksgrens in 1664. Er
werd overeengekomen, dat de erlangs en
erover lopende weg vrij zou zijn van tol
tarieven voor de Nederlanders. Het oos
telijk deel, van de Posthoorn (onder Phi
lippine) tot het Mollekot, werd om
streeks 1530 aangelegd bij de bedijking
van de zuidelijker gelegen polders. Het
westelijk deel is direkt na 1664 aange
legd, dwars door de toenmalige Oude-
manspolder en Jonkvrouwpolder. De
Spanjaarden vreesden de Nederlandse
gewoonte om in geval van oorlogsdrei
ging polders onder water te zetten. In
derdaad heeft de Vrije Dijk bij een over
stroming in 1672 en inundatie om
streeks 1711 als waterkering dienst ge
daan.
Mijn eerste bezoekjes aan de Vrije Dijk
zijn een verhaal apart. Als één van de
weinige jongens van de R.K. Jongens
school St.Jozef kwam ik in aanmerking
voor het zangkoor "de Rietvinkjes":
zuster Immaculata hield alleen van hoge
stemmetjes. Elke zondag zongen we in
de hoogmis. Toen ik, beginjaren zeven
tig, de baard in de keel kreeg was dat
afgelopen. Kerkbezoek was bij ons thuis
echter verplicht, dus daar kwam ik niet
zomaar onderuit.
In die tijd had de R.K.kerk in IJzendijke
nog drie zondagsdiensten: een mis op za
terdagavond en 's zondags de vroege en
de hoogmis. Mijn ouders gingen zater
dags en later naar de hoogmis, dus wat
deed ik: elke zaterdagmorgen stapte ik
op de fiets, zogenaamd voor de vroege
mis, maar mijn tochten voerden me in
andere richtingen. Mijn interesse voor
de natuur was al ontwaakt, en zo ont
dekte ik ook de Vrije Dijk.
Met name het trajekt tussen Mollekot en
de Maagd van Gent gezocht ik regelma
tig. De dijk is hier en daar steil door
sneden, om boeren toegang te verlenen