4 foto: Alex de Meijer And ré de Meijer André de Meijer is geboren en getogen in IJzendijke. Na één jaar landbouwschool en één jaar in een woonleefgemeenschap (Tidorp, Haamstede) is hij eind 1978 naar Brazilië geëmi greerd. Sinds 1979 woont hij in een natuurreservaat in Curi tiba. In de periode 1980-1983 is hij teruggeweest in Zeeuws- Vlaanderen. Hij heeft hier toen een paddestoelinventarisatie uitge voerd. André woont sedert eind 1983 weer in Brazilië. Hij heeft zich daar drie jaar uitsluitend met vogelstudie beziggehouden, maar zijn belangrijkste bezigheid is nu toch weer de paddestoelen. "Waarom ik na de vogels ben te ruggekeerd naar de paddestoelen? Wel, vogelaars komen er in Curi tiba steeds meer. Dit is het gevolg van het verschijnen de eerste veld- gidsen en andere vogelboeken. In heel Parana ben ik de enige padde stoelenstudent", vertelt André Soms neemt hij deel aan pro- jekten van de S.V.S.P., een loka le natuurbeschermingsorga nisatie die zich bezighoudt met inventarisaties en milieuedukatie. Vorig jaar hebben ze bijvoorbeeld een gids uitgebracht van het type Prakties milieubeheer in en om het huis". Maar meestal werkt hij alleen. Hij pro beert nu fondsen te vinden voor het uitbreiden van zijn paddestoelin ventarisatie naar het westen en noorden van Parana, en voor de produktie van een paddestoelen- veldgids. Zo'n gids bestaat er nog niet in Brazilië. Een Schots mycoloog (paddestoe lenonderzoeker) heeft pas een arti kel geschreven over de familie van de plaatjeszwammen. In deze familie heeft hij 43 soorten gevon den, waarvan maar liefst 10 soor ten die tot nu toe onbekend waren. Dit geeft een idee van wat er daar nog allemaal te doen valt voor natuuronderzoekers. André is zo gehecht aan de Braziliaanse natuur en de ruimte die je daar hebt, dat hij denkt niet meer zo goed in Nederland te aarden. Zelf zegt hij het zo: "Het lijkt daar nu allemaal zo klein. Zelfs in een natuurreservaat ben je in Zeeuws-Vlaanderen nooit helemaal alleen. Als je daarentegen in Curitiba op de trein stapt zit je in anderhalf uur midden in de Serra do Mar. Als je wilt kan je er dagenlang rond dolen zonder ook maar iemand te zien. Door deze smalle bergstrook over te steken bereik je weldra de kust. Dit biedt weer een totaal ander uitzicht en vegetatie: restinga bos op zeezand), mangrovebos, duinen en strand. In de restinga ben je gegarandeerd alleen, want het stikt er van de muggen. Als André dan uiteindelijk heimwee krijgt naar een menselijk gezicht is hij ook zo weer terug in de metropool.

Tijdschriftenbank Zeeland

't Duumpje | 1991 | | pagina 6