Vlaamse peterselie, in Zeeuws-Vlaanderen
aan de noordgrens van zijn areaal.
Echter, ook hier zou de plantesoort het
loodje leggen als de vegetatie verruigde
en de bomen bij het groter worden meer
schaduw geven. Bij navraag bleek dat de
boompjes waren ingeplant in opdracht
van het waterschap, waarmee
't Duumpje en SLZ inmiddels 'on
speaking terms' zijn, meer dan in het
begin van dê jaren tachtig. Eind vorig
jaar is het gelukt om met de boer wiens
koeien altijd op dit dijkje hebben ge
lopen, afspraken te maken. Hij zal zijn
jongvee er weer laten grazen, maar niet
te intensief en er zullen geen kunstmest
of chemikaliën gebruikt worden. Met
geld van het ministerie van landbouw,
Natuurbeheer en Visserij is de dijk
schoongemaakt en zijn boombescher
mers aangebracht.
Met hernieuwde inspiratie en het idee
dat het zaad van de Vlaamse peterselie
lang kiemkrachtig blijft, is hetzelfde ge
probeerd op de Sint Jansdijk. Met suk-
ses. Het betreffende deel van de dijk is
deze winter met LNV-geld schoonge
maakt en omrasterd. De boer zal er weer
een paar koeien laten grazen, ook hier
zonder kunstmest en bestrijdingsmid
delen. Enjawel, de Vlaamse peterselie is
ook hier weer terug!
Intussen heb ik eens op het Rijksherba
rium naar oude vindplaatsen geplozen,
met het idee dat er misschien meer te
herstellen is. Maar dat zit er niet in.
Meer oude vindplaatsen zijn er niet. Wel
is duidelijk dat de vindplaats bij Num
mer Een een meer westelijke groeiplaats
op dezelfde (zee)dijk betreft als de vind
plaatsen uit 1959 en 1960. Niet vreemd,
want in die tijd was dit de zeedijk. Waar
nu het bosje ligt van Nummer Een was
destijds nog een buitendijks slikkenge-
bied. Gek dat nooit eerder iemand ge-
kon troleerd heeft of de Vlaamse peter
selie hier nog te vinden was. Dan was de
beschreven 'net op tijd-redding' niet no
dig geweest.
Alex de Meijer
Dubbelkelk is een plant die op de Sint Jansdijk ook profiteert van het beheer van 't Duumpje.
5
